Η πιο «μοναχική» ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο!

Είναι αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα και βρίσκεται σε ένα από τα πλέον «αφιλόξενα» σημεία του πλανήτη, στην Ανταρκτική, και πιο συγκεκριμένα στο King George Island στο Νότιο Πόλο, υποδηλώνοντας τρόπον τινά ότι είναι η πιο «μοναχική» ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο!

Μικρό Ἀπόδειπνο



Τὸ Μικρό Ἀπόδειπνο τελεῖται πάντα βράδυ πρίν τὸν ὕπνο καὶ κλείνει μὲ αὐτὸ ἡ περίοδος τῶν καθ’ ἡμέραν ἀκολουθιῶν.

Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος (ἐκ γ´).

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. 
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος


Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Κυριακή του Θωμά


Ο Απόστολος Θωμάς απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την Ανάστασή Του, επισκέφθηκε τους Μαθητές Του στο υπερώον όπου ήταν συνηγμένοι. Όταν πληροφορήθηκε τα σχετικά με την επίσκεψη του Χριστού, ζήτησε να Τον δη και να ψηλαφίση τις πληγές του Σταυρού στα χέρια και την πλευρά Του. Ο Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους Μαθητές Του μετά από οκτώ ημέρες, κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να ψηλαφήση τα σημάδια των πληγών στο Σώμα Του. Τότε ο Απόστολος Θωμάς Τον ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε Κύριο και Θεό του. Τον ανεγνώρισε από τις πληγές του Σταυρού, οι οποίες αποτελούν σημάδι της αγάπης Του, αλλά και της δυνάμεώς Του. Την ομολογία του Θωμά οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί στην σωτηρία όλους εκείνους που την απευθύνουν στον Χριστό εκζητώντας ταπεινά το έλεός Του.

Το γεγονός ότι ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του Χριστού στους Μαθητές Του, φαίνεται ότι ήταν οικονομία Θεού, για να γίνη πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθή κάθε είδους αμφιβολία.

Ο Απόστολος Θωμάς, μετά την Πεντηκοστή, κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, τους Πέρσες, τους Μήδους και τους Ινδούς και είχε μαρτυρικό τέλος.


Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος βαρὺς.
Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος ἡ ζωὴ ἐκ τάφου ἀνέτειλας Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, τοῖς Μαθηταῖς ἐπέστης ἡ πάντων ἀνάστασις, πνεῦμα εὐθὲς δι' αὐτῶν ἐγκαινίζων ἡμῖν, κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

Επιμέλεια: Κατηχητικό Σχολείο Οσίας Παρασκευής, Νέας Καλλικράτειας.
πηγή:www.saint.gr

Το πιο αποτελεσματικό ξυπνητήρι


Αν δυσκολεύεσαι να ξυπνήσεις το πρωί, υπάρχει το κατάλληλο ξυπνητήρι για σένα.
Το ξυπνητήρι Clocky θα σ’ αφήσει να το σταματήσεις μια φορά για να κοιμηθείς λίγο ακόμα αλλά αν δεν ξυπνήσεις άμεσα, θα πάρει τους δρόμους.
Θα χρησιμοποιήσει τις ρόδες του για να σου «κρυφτεί» ώστε να μην το ξανακλείσεις και θα συνεχίσει να χτυπάει ασταμάτητα μέχρι να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι.

Δείτε το διαφημιστικό σποτ με το Clocky εν δράσει:


Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ»


Το ορθόδοξο χριστιανικό περιοδικό «Αγία Λυδία» κυκλοφορεί από το 1973. Στο πρώτο τεύχος του περιοδικού, ο Γέροντας της Αδελφότητας, Αρχιμ. π. Θεόφιλος, έγραφε χαρακτηριστικά: «Πιστεύουμε στην δύναμη του θείου λόγου, προφορικού και γραπτού. Ο γραπτός λόγος είναι δύναμη βραδυφλεγής μεν, αλλά ικανή να εκτινάξει τους γρανιτώδεις βράχους της αμαρτίας, να αποσπάσει και να ελευθερώσει από τα δεσμά τις σκλαβωμένες καρδιές. 

Τον γραπτό λόγο χρησιμοποίησαν και οι Απόστολοι. Τον γραπτό λόγο χρησιμοποίησαν και οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, άλλοτε για να πολεμήσουν τις κακοδοξίες των αιρετικών και παραχαρακτών της ορθοδόξου πίστεώς μας και άλλοτε για να ενισχύσουν, να τονώσουν το φρόνημα των πιστών και να ερμηνεύσουν ορθώς το θέλημα του Θεού.

Για τους λόγους αυτούς προβαίνουμε και εμείς στην παρούσα έκδοση. Οι δυνάμεις μας είναι μικρές. Την γραφίδα μας κρατούν ακόμη νεανικά χέρια. Δεν τα συνοδεύει η πολύτιμος πείρα. Την μικρή όμως εμπειρία που διαθέτουμε και η οποία έχει την ρίζα της στην πίστη του Εσταυρωμένου Λυτρωτού, δεν θέλουμε να την κρατήσουμε μόνο για τον εαυτό μας. Πόθος μας να συντελέσουμε και εμείς στην εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού. Και οι καλές πάντοτε διαθέσεις των αναγνωστών παρέχουν την ελπίδα ότι ο σκοπός μας θα πραγματοποιηθεί.

Η χαρά μας θα είναι μεγάλη αν, με την χάρη του Θεού, ανοίξουμε τον δρόμο έστω και σε μια μόνο ψυχή και προσθέσουμε έστω και ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα της πίστεως...».

Το περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ» από το 1973 μέχρι και σήμερα, συνεχίζει απρόσκοπτα την έκδοσή του και απολαμβάνει της γενικής εκτιμήσεως των αναγνωστών.

Δίνοντας λίγο αίμα….κάνεις μια καρδιά να χτυπά ξανά!!!



Οι μαθήτριες του Γ1 του 2ου Γυμνασίου Αριδαίας Εύη Κύρτση, Κατερίνα Κούκη, Χριστίνα Μάρκου και Μαργαρίτα Μαυρίδου συνεργάστηκαν για την πραγματοποίηση της εργασίας με θέμα την ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ στα πλαίσια του μαθήματος της Βιολογίας της Γ΄ Γυμνασίου.

Το συμπέρασμα της εργασίας είναι:
Δίνοντας λίγο αίμα… κάνεις μια καρδιά να χτυπά ξανά!!!


Αγάπη σημαίνει...



«Αγάπη σημαίνει να δίνεις χωρίς να νοιάζεσαι καθόλου για το αν, το τι και το πότε θα πάρεις πίσω ως ανταμοιβή αυτό που έδωσες. 

Τα δίνω-παίρνω είναι συναλλαγή, είναι εμπόριο, δεν είναι αγάπη. 

Όλοι θέλουμε από τους γύρω μας να μας αγαπούν, να μας προσέχουν, να μας φροντίζουν, να μας προσφέρουν, να νοιάζονται για μας. 

Εμείς όμως φοβόμαστε να ανοίξουμε την καρδιά μας και να προσφέρουμε αγάπη. 

Παίρνουμε όμως τελικά μόνο αυτά που έχουμε δώσει».

Από το περιοδικό «Τα κρίνα»

Όμορφα τα νειάτα σαν τα περάσεις...


Μήνυμα τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ



Παρακολουθῆστε τό κήρυγμα τοῦ Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου, πού ἔγινε τό βράδυ τῆς Ἀναστάσεως, στόν Ἱερό Ναό τῆς Αγ. Λυδίας στήν Ἀσπροβάλτα.


Χριστός Ἀνέστη!



«Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν, ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ὁ λυτρωτής, Πάσχα ἄμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα, τό πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοῖξαν, Πάσχα, πάντας ἁγιάζον πιστούς».
Εἶναι ἕνα ἀπό τά τροπάρια πού θά ἀκοῦμε τίς ἡμέρες αὐτές πού ἑορτάζουμε τήν λαμπροφόρο Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου μας, ἐπί σαράντα ἡμέρες.
Καί ἐμεῖς ἐφέτος ἑορτάσαμε τό Πάσχα, πανηγυρίσαμε τό Πάσχα καί χαρήκαμε τό Πάσχα. Ὅμως, ποιό εἶναι αὐτό τό Πάσχα; «Τὸ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α΄ Κορ. ε΄ 7). Πάσχα εἶναι ἡ θυσία πού προσφέρει ὁ Χριστός.
 Ἑπομένως, ὅποιος θέλει νά κάνη Πάσχα πρέπει νά συμμετάσχη στήν θυσία τοῦ Χριστοῦ.

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ



Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού· και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μια Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο. Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός· και Άγγελος με αστραπηφόρα όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σ’ αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή. Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δυο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, τις στέλνουν για να αναγγείλουν στους μαθητές την χαρούμενη είδηση. Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν στον τάφο ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, αλλά μπαίνοντας μέσα βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στη πόλη με χαρά, κήρυκες της ανάστασης του Χριστού, τον οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά τη σημερινή γιορτή.
Αυτή την χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σ’ εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρος. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι το ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει διάβαση• διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διεβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και τη δουλεία του διαβόλου στην ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες μέρες, επειδή, αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομα Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α'

Xριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

Επιμέλεια: Κατηχητικό Σχολείο Οσίας Παρασκευής, Νέας Καλλικράτειας.
πηγή:www.saint.gr

Λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἤ τί σοι παρηνώχλησα;


Παρακολουθήστε το κήρυγμα του Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου, που έγινε την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, στον Ιερό Ναό της Αγ. Λυδίας στην Ασπροβάλτα.


«Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἤ τί σοι παρηνώχλησα; τούς τυφλούς σου ἐφώτισα, τούς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπί κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καί τί μοι ἀνταπέδωκας; Ἀντί τοῦ μάννα χολήν∙ ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος· ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με σταυρῷ με προσηλώσατε. Οὐκέτι στέγω λοιπόν· καλέσω μου τά ἔθνη κἀκεῖνα με δοξάσουσι σύν τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι· κἀγώ αὐτοῖς δωρήσομαι ζωήν τήν αἰώνιον».

Μεγάλο Σάββατο - Η ταφή του Κυρίου


Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στο Πόντιο Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμη ζούσε· και τότε θα είναι η τελευταία πλάνη χειρότερη της πρώτης». Αυτά αφού είπαν στον Πόντιο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για ασφάλεια του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.


Επιμέλεια: Κατηχητικό Σχολείο Οσίας Παρασκευής, Νέας Καλλικράτειας.
πηγή:www.saint.gr

Μεγάλη Παρασκευή - Τα άγια πάθη του Κυρίου


Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο. και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από 'κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι.

Φάρμακον ἀθανασίας καί ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν


Παρακολουθήστε το κήρυγμα του κ. Νίκου Νικολαΐδη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, που έγινε την Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, στον Ιερό Ναό της Αγ. Λυδίας στην Ασπροβάλτα.


Μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο


Ἡ φωνή τοῦ Πιλάτου «Τί κακόν ἐ­ποίησεν οὗτος;» ἀκούγεται διά μέσου τῶν αἰώνων μέχρι σήμερα.
Ὁ Πιλᾶτος εἶναι ρωμαῖος πολίτης, ἄρχοντας καί ἐξουσιαστής τῆς Παλαιστίνης. Μπροστά του φέρνουν ἕναν κατάδικο. Ποιός εἶναι, ἀλήθεια, ὁ κατάδικος; Κάτι ἔχει ἀκούσει, ἀλλά δέν τόν ξέρει, δέν τόν γνωρίζει. Τόν ἐντυπω­σιάζει ἡ κακότητα καί ἡ ἀλαφιασμέ­νη συμπεριφορά τοῦ ὄχλου. Ὅλοι φωνάζουν: «Σταυρωθήτω!». Ποιόν νά σταυρώσουν; Τόν Χριστό! Γιατί; Διότι εἶναι ἀπόφασις τοῦ συνεδρίου. Ὅλη τήν νύχτα ὁ Χριστός, μέ δεμένα τά χέρια, στέκεται μπροστά σ’ αὐτό τό συνέδριο, γιά νά ἀκούση τήν καταδικαστική ἀπόφασι.
Τό συνέδριο ἀποτελεῖται ἀπό τόν Ἄννα, τόν Καΐφα, τούς ἀρχιερεῖς, τούς γραμματεῖς καί τούς φαρισαίους. Τοῦ προσάπτουν τήν κατηγορία ὅτι ἐβλασφήμησε τόν Θεό. Ζήτησαν ψευδομάρτυρες. Δέν βρῆκαν. Καί ὅμως, ἡ ἀπόφασις εἶναι καταδικαστική σέ θάνατο. Εἶναι τό ἀνοσιούργημα, τό ἔγκλημα, τό ὁποῖο σημάδεψε τήν ἱστορία ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος.
Τό πρωΐ, πλέον, τόν φέρνουν στόν Πιλᾶτο.

Ἐσταυρωμένος ὁ Θεός μας ἀπό ἐμᾶς γιά ἐμᾶς.



Ὁ Ἐσταυρωμένος Θεός! Τῆς ἀγάπης Του θύτης καί θῦμα. Μέ ἀνοιχτά τά τρυπημένα Του χέρια ἐπάνω ἀπό τίς ἔνοχες παγωμένες καρδιές μας. Μ’ ἁπλωμένα τά ματωμένα χέρια πού θεράπευσαν λεπρούς, πού ἄγγιξαν πληγές, πού ἀνέστησαν νεκρούς, πού ἀνώρθωσαν παραλύτους, πού χάϊδευσαν καί εὐλόγησαν παιδικά κεφαλάκια,

Ο Σταυρός του Χριστού στη ζωή μας



Βάλε πρώτα θεμέλιο ασάλευτο το Σταυρό του Κυρίου
και πάνω σ’ αυτόν να οικοδομήσεις τα υπόλοιπα ζητήματα της πίστεως.

Σήμερον ο Ιούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον




"Σήμερον ο Ιούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον· τυφλούται τώ πάθει τής φιλαργυρίας, εκπίπτει τού φωτός ο εσκοτισμένος..."


Παρακολουθήστε το κήρυγμα του κ. Νίκου Νικολαΐδη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, που έγινε την Μεγάλη Τετάρτη, στον Ιερό Ναό της Αγ. Λυδίας στην Ασπροβάλτα.


Μεγάλη Πέμπτη - Ο Μυστικός Δείπνος


Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου, Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ' εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του και της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.

Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του.

Χρυσοστομικά μαργαριτάρια



«Όταν δεις τον ήλιο να ανατέλλει να θαυμάσεις τον Δημιουργό Του.
Όταν τον δεις να κρύβεται και να εξαφανίζεται, να εννοήσεις την αδυναμία της φύσεως, και να μην τον προσκυνήσεις ως θεό».
Από το περιοδικό «Τα κρίνα»

Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω

Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.


Επιμέλεια: Κατηχητικό Σχολείο Οσίας Παρασκευής, Νέας Καλλικράτειας.
πηγή:www.saint.gr

«ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ πολὺν καρπὸν φέρει».


Παρακολουθήστε το κήρυγμα του κ. Νίκου Νικολαΐδη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, που έγινε την Μεγάλη Τρίτη το απόγευμα, στον Ιερό Ναό της Αγ. Λυδίας στην Ασπροβάλτα.


Ἡ ἡρωϊκή Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου



Τοῦ Δρος Κων. Β. Χιώλου
Προέδρου Ἐθνικῆς Ἑνώσεως Βορείων Ἑλλήνων

Στούς κύκλους τῶν αἰώνων συναντοῦμε καί ἄλλες πολιορκίες πόλεων, βρίσκουμε καί ἄλλες πολιορκουμένων ἐξόδους, ἄφθαστο, ὅμως, εἶναι τό τραγικό μεγαλεῖο τῆς Πολιορκίας καί τῆς Ἐξόδου τοῦ Μεσολογγίου. Διότι τήν 10η Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 1826 διαδραματίσθηκε ὄχι μόνον ἡ ἡρωϊκώτερη καί ἡ περισσότερον συγκινοῦσα τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀγῶνος σκηνή, ἀλλά μία ἀπό τίς ὑψηλότερες καί ἐνδοξότερες πράξεις τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.
Ἀπό ὅλη τήν Ἐποποιΐα τοῦ 1821 ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἀποτελεῖ τό ὑψηλότερο μεγαλούργημα καί δικαίωση. Μέ τό ἄκουσμα αὐτῆς συγκλονίσθηκε ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη. Μία δράκα Ἑλλήνων ἡρώων τόλμησε νά ἀντιμετωπίσει τήν μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Τοῦ Ἱερομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε΄, Αἰωνία ἡ μνήμη!


Ἐν Κωνσταντινουπόλει
1821, 10 Ἀπριλίου, Κυριακή τοῦ Πάσχα!



῾O τελευταῖος ἐθνάρχης τῆς σκλαβωμένης Ρωμιοσύνης, δι’ ἀγχόνης τελειοῦται.
Τό αἷμα τοῦ μαρτυρικῶς ἀπαγχονισθέντος Πατριάρχου, Γρηγορίου τοῦ Ε΄, ὑπέγραψε τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος στή χαραυγή της.
Κρεμασμένος, μετά ἀπό φρικτό μαρτύριο, στή μεσαία Πύλη τῶν Πατριαρχείων, ἐμπαιγχθείς καί διαπομπευθείς, ἐξαγόρασε τήν ὕπαρξι τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ «γιαφτάς» τοῦ Σουλτάνου, κρεμασμένος στό στῆθος του ἔγραφε: «…ὁ ἄπιστος Πατριάρχης τῶν Ἑλλήνων… καθ’ ὅλα τά φαινόμενα ἦτο καί αὐτός ὡς ἀρχηγός, μυστικός συμμέτοχος τῆς ἐπαναστάσεως καί ἀδύνατον νά μήν ἀφανισθῆ…». «…ἡ Ὑψηλή Πύλη… ἐξέδωκε πρόσταγμα… διατάττουσα… τόν Πατριάρχην τά δέοντα καί προσκαλοῦσα αὐτόν ν’ ἀφορίσῃ ὅλους τούς ἐπαναστατήσαντας ραγιάδες ὅπου καί ἄν ἦσαν· ἀλλ’ ἀντί νά δαμάση τούς ἀποστάτας καί νά δώσῃ πρῶτος τό παράδειγμα ὁ ἄπιστος, οὗτος ἔγινεν ὁ πρωταίτιος ὅλων ἀναφυεισῶν ταραχῶν… εἶναι συνένοχος ὅλων τῶν ἀταξιῶν, ὅσας οἱ ἀποπλανηθέντες ραγιάδες ἔπραξαν κατά τήν ἐπαρχίαν τῶν Καλαβρύτων… ἀνάγκη ἦτο νά λείψῃ ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἀπό προσώπου τῆς γῆς».

Καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ



Παρακολουθήστε το κήρυγμα του κ. Νίκου Νικολαΐδη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, που έγινε την Μεγάλη Δευτέρα, στον Ιερό Ναό της Αγ. Λυδίας στην Ασπροβάλτα.


Πανταχοῦ παρών



Διάβασα κάπου:
Ὅταν μιά μεγάλη πληγή θέριζε τό Λονδῖνο, ὁ Κράβεν, ἀπεφάσισε νά ἐγκαταλείψη τό Λονδῖνο καί νά πάη στήν ἰδιαίτερη πατρίδα του, γιά νά ἀποφύγη τόν κίνδυνο. Ἐνῶ, λοιπόν, ἀνέβαινε στό ἁμάξι του, ἄκουσε ἕναν ὑπηρέτη του νά λέη σ’ ἕναν ἄλλο.
– Ὑποθέτω ὅτι ὁ Θεός του ἐγκατέλειψε τό Λονδῖνο καί πῆγε στήν ἰδιαίτερη πατρίδα του.

Κυριακή των Βαΐων

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Κυριακή τῶν Βαΐων


Η Κυριακή των Βαΐων είναι χαρμόσυνη ημέρα. Στολισμένη με τους κλάδους των βαΐων των φοινίκων, που υψώνονται μπροστά στον επί πώλου όνου ερχόμενο Βασιλέα. Θριαμβευτική ατμόσφαιρα από τα "ὡσαννά" του λαού. Η Εκκλησία μας ζωντανεύει τα γεγονότα και μας προτρέπει στην υποδοχή του ερχομένου Νυμφίου, θυμίζοντάς μας να πάρουμε μαζί μας τα βάγια, για να υπαντήσουμε τον ερχόμενο "ἐν ὀνόματι Κυρίου".