Εὐτυχία



Ἕνας βασιλιάς θέλησε νά μάθη ποιός εἶ­ναι εὐτυχισμένος μέσα στό βασίλειό του. Κάλεσε ἕναν ἀπό τούς σοφούς καί τοῦ εἶπε:
– Θά ἔχης ἀμοιβή πολύ καλή, ἄν ψάξης καί βρῆς κάποιον πού νά εἶναι εὐτυχισμένος. Καί νά μοῦ φέρης τό πουκάμισο αὐτοῦ τοῦ εὐτυχισμένου ἀνθρώπου.
Ὅπως ἦταν φυσικό, ὁ σοφός μετά ἀπό κάποιον συλλογισμό, ξεκίνησε νά πάη νά συναντήση ποιόν νομίζετε; Ἐσεῖς ποιόν θεωρεῖτε εὐτυχισμένο; Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι θεωροῦμε εὐτυχισμένο αὐτόν πού ἔχει ἄ­φθονα χρήματα. Πῆγε, λοιπόν, στόν πλουσιώτερο τῆς ἐποχῆς του καί τοῦ λέει:
– Ὁ μεγαλειότατος ἐνδιαφέρεται νά μάθη ποιός ὑπήκοος στό βασίλειό του εἶναι εὐτυχισμένος. Καί μοῦ ἀνέθεσε νά τόν ἀναζητήσω καί νά τόν βρῶ. Μήπως εἶσαι ἐσύ ὁ εὐτυχισμένος;

Ο 14χρονος που μάγεψε στο “Ελλάδα έχεις Ταλέντο”


Ονομάζεται Γιώργος Ιωάννου, είναι μόλις 14 χρονών κι όμως τη φωνή τους θα ζήλευαν και οι πιο ξακουστοί τενόροι!!!
Έχει κερδίσει σε κυπριακούς διαγωνισμούς και έχει μέχρι τώρα, πάνω από 60 συμμετοχές σε φιλανθρωπικές συναυλίες. 
Ο νεαρός ταξίδεψε από την Κύπρο στην Αθήνα για τις οντισιόν του Ελλάδα έχεις Ταλέντο και εμφανίστηκε μπροστά στους κριτές με το τζινάκι του και το φουτεράκι του. Κι εκεί που όλοι νόμιζαν ότι θα τραγουδήσει κανένα hip hop τραγούδι, εκείνος τους εξέπληξε όλους τραγουδώντας… όπερα!!!!
Με την ερμηνεία του εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή και το κοινό, οι οποίοι όρθιοι τον καταχειροκρότησαν!

Όμορφη και παράξενη Πατρίδα



Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ερμηνευτές: Η Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου
και η Παιδική Χορωδία ANIMUS


Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύρρανους

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα...


Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς

ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Σκληροί καιροί μες την φωτιά
εφτά καημοί πληγές εφτά

Και γω κρατώ κλαδί ελιάς 
και συ να κλαις σαν με κοιτάς

Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους 
την φωνή σου να βρείς ζητάς

Σαν μια γιορτή απ ' τα παλιά
χρυσή εποχή θα ρθείς ξανά

Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους 
την φωνή σου να βρείς ζητάς


Στίχοι - μουσική: Σταμάτη Σπανουδάκη 
Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης 
Κλαρίνο: Βασίλης Σαλέας

Περήφανοι όλοι



Στίχοι - Μουσική: Πασχάλης & ΟΛΥΜΠΙΑΝΣ

Ήταν μαζεμένοι όλοι μια βραδιά
και στο τζάκι έκαιγε η φωτιά
μες τα μάτια τους φαινόταν καθαρά
πως γι αυτούς τα χρόνια ήταν σκληρά

Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά
πολεμούσαν για τη λευτεριά

Όλοι τους καπεταναίοι κι αρχηγοί
ήταν κλέφτες και αρματολοί
ποτέ τους δεν σκεφτόταν φόβος τι θα πει
και το βόλι ας έπεφτε βροχή

Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά
πολεμούσαν για τη λευτεριά
και τώρα μιλούσαν πάλι για τα παλιά
καθισμένοι γύρω απ΄ τη φωτιά

Πάνω που μιλούσαν για παλικαριές
κι είχαν δυναμώσει οι φωνές
θυμήθηκαν τα αδέρφια τους που χάθηκαν
πολεμώντας και πικράθηκαν

Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά
πολεμούσαν για τη λευτεριά
Γι αυτό πολεμήσανε και φτιάξαν παιδιά
για να ζήσουν μες τη λευτεριά
και βγήκαν λεβέντες με γενναία καρδιά
σαν τους πατεράδες τους κι αυτά
και πάνω σ΄ αυτή τη σκέψη ήσυχοι πια
κοιμηθήκαν για παντοτινά


ΟΜΙΛΙΑ ΙΔ´ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ο Ευαγγελισμός. Λεπτομέρεια από Δωδεκάορτο του 12ου αιώνα στο Σινά.


ΟΜΙΛΙΑ ΙΔ´ 
ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ
ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ



1. Ὁ προφήτης ψαλμωδός, ὅταν ἀπαριθμεῖ τά εἴδη τῆς κτίσης καί διακρίνει τή σοφία τοῦ Θεοῦ σ’ ὅλα αὐτά, συνεπαρμένος ἀπό τό θαῦμα, ἀνάμεσα σ’ ἄλλα πού εἶπε, βροντοφώνησε· «Πόσο μεγάλα καί θαυμαστά εἶναι τά ἔργα σου Κύριε, ὅλα ἀνεξαιρέτως μέ σοφία τά δημιούργησες». Σ’ ἐμένα τώρα ποιός λόγος παρόμοιος θά βρεῖ ἐφαρμογή, πού προσπαθῶ μ’ ὅλες τίς δυνάμεις μου νά διαλαλήσω ὑμνώντας τή σαρκική ἐμφάνιση τοῦ Λόγου πού δημιούργησε τό σύμπαν; Ἐάν μάλιστα ὅλα τά ὄντα εἶναι ἕνα θαῦμα καί τό ὅτι προῆλθαν αὐτά ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη εἶναι κάτι τό θεϊκό, πού ἀξίζει νά ὑμνηθεῖ ποικιλοτρόπως, πόσο πιό θαυμάσιο καί πιό θεῖο καί πιό ἀναγκαῖο εἶναι νά ὑμνηθεῖ ἀπό μᾶς τό γεγονός ὅτι κάποιο ἀπό τά ὄντα αὐτά ἔγινε Θεός καί ὄχι μόνον Θεός ἀλλά ὁ πραγματικά ἀληθινός Θεός, καί μάλιστα ἐνῶ ἡ δική μας φύση δέν μπόρεσε ἤ δέν θέλησε νά διαφυλάξει αὐτό πού ἔγινε καί γι’ αὐτό δίκαια κατακρημνίστηκε στά κατώτατα τῆς γῆς; 
Εἶναι τόσο μεγάλο, θεϊκό, ἀπόρρητο καί ἀκατανόητο τό γεγονός ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση μας ἔγινε ὁμόθεη καί τό ὅτι ἐξαιτίας αὐτοῦ λάβαμε τή χάρη νά ξαναγυρίσουμε πρός τό καλύτερο, ὅπως καί στούς ἁγίους ἀγγέλους καί στούς ἀνθρώπους καί στούς προφῆτες, ἄν καί βλέπουν διά τοῦ πνεύματος, παραμένει πραγματικά ἄγνωστο τό ἀπ’ ἀρχῆς ὑπάρχον κρυμμένο μυστήριο. Καί τί ἄλλο πρέπει νά προσθέσω γιά νά ὁλοκληρώσω αὐτήν τή σκέψη;

Να 'τανε το 21


Ο δάσκαλος κ. Δημήτριος Νατσιός συζητά στην εκπομπή «Γράμματα Σπουδάματα», με τον συγγραφέα, ιστορικό και φιλόλογο κ. Σαράντο Καργάκο για το ένδοξο '21.


Το φλάμπουρο


Είσαι το φλάμπουρο πού 'χει μεράκι του 
την έγνοια της Ελευθεριάς. 
Σ' έχει ο Κολοκοτρώνης μπαϊράκι του 
κι ο καπετάνιος Ζαχαριάς.

Άσπρη-γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,
σαν τ' ουρανού το χρώμα, 
ξέρεις -στ' αλήθεια- να κάνεις θεριά 
και τους δειλούς ακόμα. 

Τι πατριώτες και τι πατριώτισσες 
θύματα πέσανε σωρό. 
Για μια σημαία σύραν οι Σουλιώτισσες 
τον τελευταίο τους χορό. 

Δέσπω Σουλιώτισσα που αντιστάθηκες 
στις μαύρες σκέψεις του Αλή, 
για μια σημαία, τότε, ανατινάχθηκες 
κι ούτε το σκέφτηκες πολύ.


Τό βιβλίο τῆς Ἱστορίας μας


Βαρύ τό βιβλίο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Βαρύ κι ἀσήκωτο, πραγματικά. Δυσκολονόητο, γεμάτο ἔννοιες ἀκατανόητες, ἔννοιες πού ὁ νοῦς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου ἀδυνατεῖ νά συλλάβη.
Δύσπεπτο τό βιβλίο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Δέν μαθαίνεται, δέν ἀφομοιώνεται. Ἔντονη δυσπεψία, δυσφορία καί ἐνοχλήσεις προκαλεῖ, ὄχι βέβαια στά ἀθῶα παιδιά, ἀλλά στούς «νηπιάζοντας ταῖς φρεσίν» ἐνήλικες «Ἕλληνες». Στούς «Ἕλληνες» οἱ ὁποῖοι, ἀλλάζοντας τά σημεῖα τῆς στίξεως, διέγραψαν τό θαυμαστικό –πού αὐθόρμητα πρόσθεσε ἡ Οἰκουμένη στό τέλος κάθε σελίδος τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας– καί τό ἀντικατέστησαν μέ ἕνα ἐπιπόλαιο, χθόνιο ἐρωτηματικό. Ἀποτέλεσμα; νά κερδίσουν τά δικά τους σημεῖα στίξεως: «Ἕλληνες», πλέον ἐντός εἰσαγωγικῶν.

Σταχυολογήματα ἀπό τή σοφία τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητῆ Διονυσίου Σολωμοῦ


«Ὅπου καί νά σᾶς βρίσκει τό κακό, ἀδελφοί, 
ὅπου καί νά θολώνει ὁ νοῦς σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό 
καί μνημονεύετε Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη».



Αὐτή τή συμβουλή θ’ ἀκολουθήσουμε κι ἐμεῖς, τώρα πού τά ἐθνικά μας προβλήματα εἶναι ὀξυμμένα. Κατ’ ἀρχήν, τό πολύχρονο πρόβλημα μέ τούς Σκοπιανούς γιά τήν ὀνομασία τοῦ κράτους τους, κακῶς βρίσκει ὑποστηρικτές καί κάποιους Ἕλληνες πού ἰσχυρίζονται ὅτι μποροῦν νά χρησιμοποιήσουν τό ὄνομα «Μακεδονία» ὡς γεωγραφική περιοχή τῶν Σκοπίων, καθώς καί μέρος τῆς σημερινῆς νότιας Βουλγαρίας εἶναι ἑλληνικά ἐδάφη, τά ὁποῖα ἐδόθησαν στούς γείτονες μέσα ἀπό συνθῆκες πολέμου. Δέν δόθηκε, ὅμως, καί ἡ ὀνομασία! 

Ἡ ζωή μας διακονία ἀγάπης


Ουράνια Μηνύματα

Η πίστη χωρίς έργα


Πῶς πρέπει νά προσευχόμαστε;


Μέ νηστεία

ΜΕΡΟΣ Β΄



Στήν ἐποχή μας, πού τήν διακρίνει ἕνας ἄκρατος εὐδαιμονισμός, ἡ ὑλοφροσύνη καί ὁ καταναλωτισμός, τό ἀσταμάτητο κυνήγι τῶν ἀνέσεων καί ἀπολαύσεων, ὁ λόγος περί νηστείας ἀκούγεται παράξενος καί ἀποκρουστικός.
Γι’ αὐτό καί δέν εἶναι παράδοξο τό ὅτι οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας χάνουν τή θέα τοῦ οὐρανοῦ, δέν ἔχουν οὐσιαστική ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό. Δέν προσεύχονται. Καί ἄν τό κάνουν, μᾶλλον αὐτό γίνεται τυπικά καί βιαστικά, ἴσως σάν ἕνα ἀναγκαῖο καθῆκον. Καί βέβαια μιά τέτοια ἄτονη καί ἄνευρη προσευχή, μέσα στήν ἀφθονία, στήν ἄνεση καί στίς ἀπολαύσεις, δέν ξεδιψᾶ την ψυχή, δέν τήν ἀναπαύει. Διότι ἡ προσευχή αὐτή δέν ἔχει δύναμη, δέν φθάνει μέχρι τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.

Οι άνθρωποι μπορεί να αμφιβάλουν για ότι λέτε...


Άγιος Ιάκωβος ο Ομολογητής ο Επίσκοπος



Ασκητής από νεαρή ηλικία ο Όσιος Ιάκωβος, διακρίθηκε για την καθαρή ζωή και την ολόψυχη προσήλωση του στα διδάγματα και τις εντολές της πίστης. Αναδείχθηκε επίσκοπος στα χρόνια των εικονομάχων και διώχθηκε σκληρά, μέχρι του σημείου να στερηθεί ακόμα και αυτό το ψωμί. Αλλά όλη η στέρηση και η κακοπάθεια που υπέστη, δε λύγισε καθόλου το φρόνημα του. Έμεινε σταθερός μέχρι την τελευταία του πνοή, ενθυμούμενος τα λόγια του Αποστόλου των Εθνών: «Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» ( Β' προς Τιμόθεον, β' 3.). Σύ, λοιπόν, κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.

Αχ πατρίδα μου γλυκιά


Μισεύω και τα μάτια μου δακρύζουν λυπημένα, (Χ2)
αχ πατρίδα μου γλυκιά δακρύζουν λυπημένα,
αχ πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ' αγαπώ βαθιά.

Στη ξενιτιά με στεναγμούς βραδιάζει ξημερώνει, (Χ2)
αχ πατρίδα μου γλυκιά βραδιάζει ξημερώνει,
αχ πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ' αγαπώ βαθιά.

Έχετε για ψηλά βουνά και κάμπη με τα δάση, (Χ2)
αχ πατρίδα μου γλυκιά και κάμπη με τα δάση,
αχ πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ' αγαπώ βαθιά.

Θα σ' αγαπώ, θα σ' αγαπώ ώσπου να ξεψυχήσω, (Χ2)
αχ πατρίδα μου γλυκιά ώσπου να ξεψυχήσω,
αχ πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ' αγαπώ βαθιά.


Πῶς πρέπει νά προσευχόμαστε;

Μέ νηστεία

ΜΕΡΟΣ Α΄

Ὅταν ὁ Κύριος θεράπευσε ἕνα σεληνιαζόμενο νέο καί τόν ἐλευθέρωσε ἀπό τό δαιμόνιο πού ἀπό μικρό παιδί τόν βασάνιζε, οἱ μαθητές Του, ἐπειδή λίγο πρίν δέν μπόρεσαν νά τόν θεραπεύσουν, ρώτησαν τόν Κύριο: Γιατί ἐμεῖς δέν μπορέσαμε νά βγάλουμε τό δαιμόνιο; Καί ὁ Χριστός τούς ἀπάντησε: «Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ». Αὐτό τό εἶδος τῶν δαιμόνων δέν μπορεῖ νά βγεῖ παρά μέ προσευχή πού τή συνοδεύει καί ἡ νηστεία (βλ. Μάρκ. θ΄ 14-29).
Ὁ λόγος αὐτός τοῦ Χριστοῦ φανερώνει ὅτι ἡ προσευχή συμβαδίζει μέ τή νηστεία, ὅτι γίνεται καί ἀποτελεσματική, ὅταν ἐνισχύεται μέ τόν παράλληλο ἀγώνα τῆς νηστείας. Δέν ἀρκεῖ κανείς μόνο νά προσεύχεται. Πρέπει καί νά νηστεύει.

Χρυσοστομικά μαργαριτάρια



Διότι, ἐάν οἱ συνομιλοῦντες μέ σοφούς ἀνθρώπους μέ τήν συνεχῆ συναναστροφή μέ αὐτους, γίνονται γρήγορα ὅμοιοί τους ὡς πρός τήν φρόνησιν, τότε τί πρέπει νά εἴπωμεν δι’ ἐκείνους πού ὁμιλοῦν μέ τόν Θεόν καί προσεύχονται; Μέ πόσην σοφίαν, μέ πόσην ἀρετή, μέ πόσην σύνεσιν καί καλοκαγαθίαν, καί σωφροσύνην καί πραότητα, τούς γεμίζει ἡ προσευχή καί ἡ δέησις; Ὥστε δεν θά σφάλῃ κανείς, ἄν ἐκφράσῃ τήν γνώμην ὅτι ἡ προσευχή εἶναι ἀφετηρία κάθε ἀρετῆς καί δικαιοσύνης.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Κοιτάξτε τη ζωή μπροστά


«Μην πλένεις το αυτοκίνητό σου…»



Αυτό είναι το σλόγκαν του Scott Wade, ενός πρωτότυπου ζωγράφου από το Μεξικό.
Χρησιμοποιώντας μια βούρτσα και τα σκονισμένα παράθυρα αυτοκινήτων σαν καμβά, ο Scott Wade δημιουργεί μοναδικούς 
πίνακες ζωγραφικής.




Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως



Ἀπὸ τὰ παμπάλαια χρόνια, τὸ βράδυ τοῦ Σαββάτου τῆς τρίτης ἑβδομάδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ σταυρὸς μεταφέρεται στὸ κέντρο τοῦ ναοῦ, καὶ ὁλόκληρη ἡ ἀκόλουθη ἑβδομάδα εἶναι γνωστὴ ὡς ἑβδομάδα τοῦ Σταυροῦ. Ξέρουμε πὼς ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἀποτελεῖ μία προετοιμασία γιὰ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα, τότε ποὺ ἡ Ἐκκλησία θὰ ἀνακαλέσει στὴ μνήμη τῆς τὸν πόνο, τὴ σταύρωση καὶ τὸ θάνατο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πάνω στὸ σταυρό. Ἡ προβολὴ τοῦ σταυροῦ στὴ μέση της Σαρακοστῆς, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ σκοπὸ τῆς βαθύτερης καὶ ἐντατικότερης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Σαρακοστῆς. Ἔτσι εἶναι ὁ κατάλληλος τόπος ἐδῶ, γιὰ νὰ σκεφτοῦμε τὸ ρόλο τοῦ σταυροῦ, αὐτοῦ του σημαντικότατου καὶ χαρακτηριστικότατου ὅλων τῶν Χριστιανικῶν συμβόλων.

Τὸ σύμβολο αὐτὸ ἔχει δύο στενὰ ἀλληλένδετες σημασίες.

Γ’ Κυριακή των Νηστειών, Σταυροπροσκυνήσεως


Ομιλία εις τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό
(Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)
Μικρή περίληψη ομιλίας 11:
Εις τον Τίμιον Σταυρόν, την Κυριακήν της Σταυροπροσκυνήσεως.
Την ημέραν αυτήν εορτάζεται ο Σταυρός προ του Σταυρού· αυτή είναι προτύπωσις της πραγματικής εορ­τής του Σταρού, κατά την 14 Σεπτεμβρίου, και το εορταζόμενον γεγονός είναι προτύπωσις του Σταυρού του Χριστού. Ο Σταυρός είναι αιώνιον φαινόμενον και κανείς ποτέ δεν συνεφιλιώθη με τον Θεόν χωρίς την δύναμιν του Σταυρού. Διότι ο Σταυρός Του υπήρχε πάντοτε ως προτύπωσις και προαγγελία του Σταυρού του Κυρίου. Προϋπήρχεν αναμέσον των προπατόρων, ενεργών εις αυτούς το μυστήριον του Σταυρού. Το μυστήριον του Σταυρού είναι διπλούν, σημαίνον πρώτον μεν φυγήν ημών από τον κόσμον, δεύτερον δε φυγήν των παθών από ημάς· το πρώτον είναι σταύρωσις του κόσμου δι’ ημάς, ήτοι η πράξις, το δεύτερον είναι σταύρωσις ημών δια τον κόσμον, ήτοι η θεω­ρία.

Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θένα πεθάνω


Γιατί το λέμε έτσι;




Τη φράση αυτή τη συναντάμε στο δημοτικό τραγούδι το αφιερωμένο στον οπλαρχηγό του '21, Αθανάσιο Διάκο. Είναι η περήφανη απάντηση που έδωσε ο ήρωας, όταν του πρότεινε ο Ομέρ Βριώνης ν' αλλαξοπιστήσει, για να του χαρίσει τη ζωή.
Από το βιβλίο «ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ», του Τάκη Νατσούλη, ἐκδόσεις Σμυρνιωτάκη.

Σαν έρθει ο πόνος



“Σαν έρθει ο πόνος να σε βρει
να τον δεχθείς παλικαρίσια.
Στάσου λεβέντης σαν τη δρυ
τη λαμπαδόκορμη, την ίσια.
Δώρο δικό σου ‘ναι κι ο πόνος
δώρο δικό σου απ’ τ’ ακριβά.
Και φτάνω να σ’ ευγνωμονώ
γι’ αυτές τις ώρες που πονώ.”

                                         Γ. Βερίτης

                                         

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΕΚΚΛΗΣΗ πρός τήν Αὐτοῦ Μακαριότητα τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ



Πατῆστε ἐπάνω στήν εἰκόνα, γιά νά διαβάσετε ὅλη τήν ἐπιστολή.

Μακαριώτατε,
Ἀναμφίβολα ὑπάρχει «καιρός τοῦ σιγᾶν, καιρός τοῦ λαλεῖν». Καί τά δύο ὅμως αὐτά στάδια, ἐμεῖς οἱ ἁπλοί μέ τίς μικρές μας δυνάμεις, Ἐσεῖς μέ τίς ἀσυγκρίτως μεγαλύτερες ἤδη τά διεξήλθαμε, ἴσως καί μέ κάποια ἐπιτυχία...
...Συνεπῶς, μετά ταῦτα ἀλλά καί ἕτερα δείγματα ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, πρόδηλο καθίσταται πώς ὁ καιρός τόσο τοῦ σιγᾶν ὅσο καί τοῦ λαλεῖν ἔχουν παρέλθει ἀλυσιτελῶς καί ἀνεπιστρεπτί. Τί ὅμως, ποιό πράγμα, ποιός καιρός εἶναι ἡ παραπέρα ἐπιλογή μας; Κατά τήν ταπεινή μας κρίση, ἔφθασε πλέον ὁ καιρός τοῦ ΠΡΑΤΤΕΙΝ. Καλά λοιπόν τά λόγια, ἐναργεῖς οἱ περιγραφές τῆς τραγωδίας καί μᾶλλον ἀκριβεῖς οἱ προβλέψεις τῆς ἐπερχομένης συμφορᾶς. Πλήν ὅμως μάταιες, ἀναποτελεσματικές καί - ἐν πάσῃ περιπτώσει - ἐντελῶς ἀδιάφορες καί ἀνώδυνες γιά τούς χειριζόμενους μ’ αὐτόν τόν μοιραῖο τρόπο τίς τύχες τῆς Πατρίδας.

Είναι όμορφα τα νειάτα, όταν...


H νηστεία είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό μας



Η νηστεία της Σαρακοστής είναι πολύ καλή ευκαιρία για υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Χαρακτηρίζεται από τη μη κατανάλωση κρέατος, … γαλακτοκομικών, αυγών και ψαριών, ενώ επιτρέπονται θαλασσινά, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά, φρούτα, λαχανικά και όσπρια.
Αναλυτικότερα, στη νηστεία της Σαρακοστής, η αποχή από το κρέας και τα ζωικά λιπαρά συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων, καθώς επίσης και στη μείωση του σωματικού βάρους. Αντίθετα, η υψηλή κατανάλωση ξηρών καρπών και θαλασσινών αυξάνει την πρόσληψη μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, τα οποία βελτιώνουν το λιπιδαιμικό προφίλ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης



Εάν ο όσιος Αντώνιος υπήρξε κορυφή οσιότητος, ερημητισμού και ασκητικότητος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, είναι η κορωνίδα των προσωπικοτήτων που ασκήθηκαν στη μοναστική πολιτεία της Σκήτεως Βεροίας.

Γεννήθηκε το 1296 στην αγιοτόκο Κωνσταντινούπολη σε μια οικογένεια αξιοζήλευτη. Σπάνιο πράγμα η αγιότης. Μα και να βρεθεί ολόκληρη οικογένεια αγία, ακόμη πιο σπάνιο! Ο πατέρας Κωνσταντίνος Παλαμάς ήταν αξιωματούχος της Αυτοκρατορικής Αυλής και βαθιά εντρυφούμενος την καρδιακή προσευχή, βυθιζόταν στην επανάληψη της ευχής, ακόμη και κατά τις συνεδριάσεις με τον Αυτοκράτορα. Συνέβη όμως και ο Θεός τον κάλεσε νωρίς αφήνοντας τη σύζυγό του Καλή, τους γιούς του Γρηγόριο, Θεοδόσιο και Μακάριο και τις θυγατέρες του Επίχαρη και Θεοδότη, απροστάτευτους.

Μετά από τις σπουδές του ο Γρηγόριος, που δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητες, διότι έγιναν υπό την επίβλεψη του αυτοκράτορα, μαζί με τους δύο αδελφούς του έφυγε για το Άγιον Όρος.

Κύριε μου και Θεέ μου, πάρε με εμένα από μένα και δώσε με όλο δικό Σου σε Σένα!


«Να κρατάς γερά τα πηδάλια της ζωής!»



Να κυβερνάς τα μάτια σου, για να μην πέσει κάποτε πάνω σου
ορμητικό το κύμα της επιθυμίας από τα μάτια.

Να κυβερνάς τη γλώσσα, την ακοή για να μην δεχθείς κάτι το βλαβερό,
για να μην πεις κάτι απ’ αυτά που απαγορεύονται.

Να μη σε αναποδογυρίσει η ζάλη απ’ το θυμό,

Έχει ο Θεός!



Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς, όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από τον Θεό, είναι δώρο δικό Του. Δεν έχεις ακούσει στην εκκλησία ότι: «Πασα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν κατά βαίνον εκ σου του πατρός Των φώτων;».

Πηγή: Από το βιβλίο «Αποσπάσματα από τους λόγους του μακαριστού γέροντα» Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη