Πνοή αὔρας λεπτῆς


Ὁ προφήτης Ἠλίας πικραμένος ἀπό τό κῦμα τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τήν ἐξάπλωση τῆς εἰδωλολατρίας, ἀπό τήν προδοσία τῶν ἀρχόντων πού ἐγκατέλειψαν τόν Θεό καί ὁδηγοῦσαν τόν λαό στήν εἰδωλολατρία, ἀπό τήν σήψη καί τήν κοινωνική διαφθορά, πικραμένος καί διωγμένος ἔφυγε μέσα στήν σπηλιά. Καί ζώντας αὐτό τό παράπονο καί μέ τήν ὀργή στήν καρδιά γιά τά ὅσα συνέβαιναν, συνομίλησε μέ τόν Θεό, ὁ Ὁποῖος τοῦ εἶπε:
– Βγές ἀπό τήν σπηλιά σου καί ἀνέβα πάνω στήν κορυφή.
Καί ἀνέβηκε πάνω στήν κορυφή τοῦ ὄρους καί ἐκεῖ φύσηξε βοριᾶς δυνατός, σίφουνας, πού ἀποσποῦσε ἀκόμη καί κομμάτια ἀπό τά βράχια. Καί ρώτησε: «Σύ εἶσαι ὁ Θεός;». Καί πῆρε τήν ἀπάντηση: «Ὄχι». Καί ἔγινε σεισμός καί ἔτρεμε ἡ γῆ καί ρώτησε: 
– Σύ εἶσαι, Θεέ μου;
Καί πῆρε ἀπάντηση ἀρνητική. Καί τότε, ἀφοῦ ἡσύχασε καί ἠρέμησε ἡ γῆ, ἁπλώθηκε μιά αὔρα, μιά γαλήνη, μιά ὀμορφιά καί ρώτησε:
– Θεέ μου, Σύ περνᾶς;
Μέσα ἀπό τήν αὔρα ἄκουσε τήν φωνή τοῦ Θεοῦ. Μέσα ἀπό τήν γαλήνη καί τήν εἰρήνη τῆς ἀτμόσφαιρας ἐκείνης πέρασε ὁ Θεός!
Δέν εἶναι ὁ Θεός στίς ταραγμένες καρδιές, δέν εἶναι στίς θύελλες καί στίς καταιγίδες. Ὁ Θεός βρίσκεται στίς πρᾶες, ταπεινές, καθαρές, εἰρηνικές, χαρούμενες καρδιές. Ἐκεῖ κατοικεῖ ὁ Θεός. Ἐκεῖ πού ἡ θύελλα, ἡ ὀργή, τό μῖσος, ἡ κακία καί ἡ ἁ­μαρτία θρονιάζουν, ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνύπαρκτη.

Πηγή: Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου, Πληγές τῆς ψυχῆς, ἔκδ. Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἀδελφότητος Ἁγίας Λυδίας.