Μι­κρά Ἀ­σί­α


Ἦ­ταν 29 Μα­ΐ­ου τοῦ 1453, ὅ­ταν ἀ­κού­στη­κε ἡ σπα­ρα­κτι­κή κραυ­γή: «Ἑ­ά­λω ἡ Πό­λις Σου, Θε­ο­τό­κε». Ἀ­μέ­σως ὅ­μως ὁ λα­ός μας, πα­ρη­γο­ρών­τας τό «Ρό­δον τό Ἀ­μά­ραν­το» τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, ρί­χνον­τας καί τόν σπό­ρο τῆς ἀν­τί­στα­σης καί τῆς ἀ­νά­στα­σης τοῦ Γέ­νους, δι­α­λα­λεῖ: «Σώ­πα­σε κυ­ρά-Δέ­σποι­να καί μήν πο­λυ­δα­κρύ­ζεις πά­λι μέ χρό­νους μέ και­ρούς πά­λι δι­κά μας θά ‘ναι». Καί ἤρ­θα­νε χρό­νοι δί­σε­κτοι: 400 χρό­νι­α, 500 γιά τόν βό­ρει­ο καί ἐ­κεῖ­θεν του Αἰ­γαί­ου Ἑλ­λη­νι­σμό κρα­τᾶ ἡ αἰχ­μα­λω­σί­α, ἡ θη­ρι­ώ­δης σκλα­βιά.
Ἐ­πι­βί­ω­σε ὅ­μως ὁ λα­ός μας, οἱ ἡ­ρω­ϊ­κοί ρα­γιά­δες. Πῶς; Χά­ρις στήν ἑλ­λη­νο­σώ­τει­ρα Ἐκ­κλη­σί­α μας. «Τό ρά­σο στά­θη­κε ἡ ἐ­θνι­κή ση­μαί­α τῆς Ἑλ­λά­δος στά χρό­νι­α της σκλα­βιᾶς», θά γρά­ψει ὁ Μυ­ρι­βή­λης. Γι’ αὐ­τό καί τό λά­βα­ρο τῆς ἁ­γι­α­σμέ­νης Ἐ­πα­νά­στα­σης τοῦ ’21 τό ὑ­ψώ­νει ἕ­νας Ἐ­πί­σκο­πος. Γι’ αὐ­τό καί ἡ ἀ­πο­στο­μω­τι­κή, πρός τούς τω­ρι­νούς ἐκ­κλη­σι­ο­μά­χους, κραυ­γή τοῦ Κο­λο­κο­τρώ­νη: «Ὅ­ταν ἐ­πι­ά­σα­με τά ἅρ­μα­τα εἴ­πα­με πρῶ­τα ὑ­πέρ Πί­στε­ως καί ἔ­πει­τα ὑ­πέρ Πα­τρί­δος».

Κάνε εκείνο που μπορείς


Άγιος Φανούριος ο Νεοφανής, ο Μεγαλομάρτυρας


Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες. Έγινε γνωστός από την τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους. Εκεί βρέθηκε αρχαίος ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μεταξύ αυτών και η καλά διατηρημένη εικόνα επί της οποίας ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Β' ο Διασπωρινός (1355 - 1369 μ.Χ.) διάβασε το όνομα του Αγίου «ὁ ἅγιος Φανῶ».

Οι χιτῶνες


…Οἱ ἄνθρωποι συχνά ἀποφαίνονται γιά τό ἄν εἴμαστε καλοί ἤ κακοί. Ἀνάλογα μέ τήν ἀπόφασή τους μᾶς ἐκτιμοῦν, μᾶς θαυμάζουν ἤ μᾶς κατακρίνουν.
Οἱ διάφορες κρίσεις τῶν ἀνθρώπων δέν μοιάζουν γιά μᾶς με χιτῶνες; Τή μιά μᾶς ντύνουν με τον χιτώνα τοῦ σοφοῦ, τήν ἄλλη μέ τόν μανδύα τοῦ τρελοῦ. Τή μιά μᾶς περιβάλλουν μέ τόν μανδύα τῆς ἀνδρείας, τήν ἄλλη μᾶς σκεπάζουν μέ τα κουρέλια τῆς ἀπαξίωσης.

Όταν τελειώσει η μέρα σου, τελείωσε κι εσύ μαζί της




Όταν τελειώσει η μέρα σου,
τελείωσε κι εσύ μαζί της
Ποτέ μην κρατάς τα φορτία της
για να τα κουβαλήσεις και την επόμενη μέρα.
Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες,
κι αν σου ξέφυγαν και κάποια λάθη, ξέχνα τα.
Ζήσε αυτή τη μέρα και κάθε μέρα,
σαν να πρόκειται να τελειώσουν όλα,
το ηλιοβασίλεμα,
και όταν το κεφάλι σου ακουμπήσει στο μαξιλάρι, ξεκουράσου ξέροντας ότι έκανες
ό,τι καλύτερο μπορούσες !

Πειρασμός... ἤ ἁγιασμός;



Τό καλοκαίρι ζέστανε τή γῆ. Ἀλάφρωσε τά μέλη μας μαζί καί τήν ψυχή μας πού ζητᾶ νά δραπετεύσει ἀπό τήν φυλακή τοῦ μόχθου της. Ὅσο κι ἄν μᾶς λιγόστεψαν τό ἔχει μας, ὅσο κι ἄν πλέον δέν ἀντέχουμε ἤ μᾶλλον ἐπειδή πιά δέν ἀντέχουμε, ὅλοι θά νοσταλγοῦμε διακοπές - ἔστω γιά λίγο, ἔστω μέ ἐλάχιστα, ἔστω κάπου κοντά. «Διακοπές» - διαμαρτυρήθηκα κατάκοπη, καθώς διόρθωνα τά τελευταῖα γραπτά. «Ποῦ φέτος τέτοια πολυτέλεια» - ἀπάντησε θλιμμένα ἡ μητέρα μου. «Μά ἴσως καί καλύτερα» - τό ξανασκέφτηκε. «Αὐτό τό καλοκαίρι σκέτος πειρασμός!».

Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου

Παρακολουθήστε την εκπομπή Προσεγγίσεις του τηλεοπτικού σταθμού 4Ε.
Καλεσμός του Ἀρχιμ. π. Θεοφίλου Ζησοπούλου είναι
ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης κ. Ιωήλ.

Κοίμησις της Θεοτόκου


Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.

Αγωνιστής είναι...


Η αγάπη του Θεού είναι αστείρευτη


Η αγάπη που προέρχεται από τα πράγματα αυτού του κόσμου μοιάζει με το φως του λυχναριού, που συντηρείται με το λάδι, ή ακόμα, μοιάζει με το χείμαρρο, που τρέχει μόνο όταν βρέχει, ή γίνεται ξερός όταν σταματήσει η βροχή. Όμως η αγάπη που προέρχεται από τον Θεό είναι σαν την πηγή που αναβλύζει και ποτέ δεν σταματάει η ροή της, και το νερό της δε σώνεται, γιατί ο Θεός μόνος είναι η πηγή της αγάπης.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Γύρω μου οι άνθρωποι…


Γύρω μου οι άνθρωποι σ’ έχουν ξεχάσει
φτιάχνουν θρόνους και ψάχνουν για το βασιλιά.
Ο Χριστός λεν πως είναι για τις εκκλησίες 
μια εικόνα του τοίχου, μια νεκρή ζωγραφιά!

Προσευχή με... προσοχή


Η αγάπη σαν το φεγγάρι!


Σαν άμμος γλιστρούν μέσα από τα χέρια μου


Σε άκουσα φίλε να λες πως τα πάντα γλιστρούν τόσο γρήγορα μέσα από τα χέρια σου.
Ο χρόνος...
Οι καταστάσεις...
Οι ανθρώπινες σχέσεις...
Η δουλειά, η εργασία...
Τα όνειρά σου...
Οι σκέψεις...
Τα συναισθήματά σου...
Και τόσα άλλα...
" Σαν άμμος γλιστρούν μέσα από τα χέρια μου. "
Και σε νιώθω, γιατί το έχω νιώσει κι εγώ.
Να μοιραστώ μαζί σου ένα μυστικό;
3 κινήσεις...
Βάλε αντικρυστά τις παλάμες σου. Τη μία πάνω στην άλλη.
Τώρα πλέξε τα δάχτυλά σου.
Σφίξε τα χέρια σου.
Δεν μπορεί πλέον τίποτα να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου.
                 Τα ασφαλίζει η προσευχή σου.