Γιατί τόσο μῖσος καί κακία;



Τώρα μποροῦμε νά κατανοήσουμε, ἔτι περισσότερον, γιατί οἱ ξένοι, ἐχθροί καί φίλοι, ἀντιμετωπίζουν μέ ἐχθρότητα τήν Ἑλλάδα μας τήν ἀγαπημένη.
Ὅπου πᾶνε μᾶς βρίσκουν μπροστά τους. Γι’ αὐτό καί μᾶς συκοφαντοῦν καί διασύρουν τόν λαό μας μέ τόν χειρότερο τρόπο.

Ἡ Ἁγία Γραφή


«Πρόσεχε πῶς ζεῖς.
Ἴσως εἶσαι σύ ἡ μοναδική Ἁγία Γραφή
πού κάποιος γύρω σου διαβάζει»

Η αγάπη...


Η πραγματική πίστη...


Τά καλά τῆς μοναξιᾶς


Τρεῖς καλοί καί προοδευτικοί ἄνθρωποι γινήκανε φίλοι, κι ἐδιαλέξανε ξεχωριστό τρόπο ζωῆς ὁ καθένας τους. Κι’ ὁ μέν ἕνας, σύμφωνα μέ τό Εὐαγγελικό «μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί», ἐπροτίμησε νά συμφιλιώνῃ αὐτούς ποὔχανε διαφορές καί πού φιλονικοῦσαν μεταξύ τους. Ὁ δεύτερος ἐδιάλεξε νά βοηθᾷ καί νά συντρέχῃ τούς ἄρρωστους. Κι’ ὁ τρίτος ἐτράβηξε πρός τήν ἔρημο, γιά νά ζήσῃ ἐκεῖ καί ν’ ἀσκητέψῃ, μαζί μέ τούς ὅσιους Πατέρες.

Ὁ Ἕλληνας


Πηγή: Περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τεῦχος 473, Ἰούλιος 2012.

«Μακάριοι»




­Nίκου Νικολαΐδη
Καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς
Σχολῆς τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν


Εἶναι γνωστός ὁ προσδιορισμός αὐτός, ἰδιαίτερα σέ ὅσους ἔχουν οἰκειότητα μέ τά ἁγιογραφικά καί τά ἐκκλησιαστικά πράγματα. Ἀλλά καί στόν εὐρύτερο κύκλο τῶν χριστιανῶν ὁ ὅρος αὐτός δέν εἶναι ἄγνωστος.
Ἀλήθεια,  ἔχομε, οἱ «ἐγγύς καί οἱ μακράν» τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, ἀκριβή γνώση τῆς ἔννοιας ἤ καί τῆς ἐτυμολογίας τῆς λέξης τούτης; Τήν ἀκοῦμε ἤ τήν χρησιμοποιοῦμε ὡς λέξη πολλές φορές. Καί στό ἐρώτημα: τί σημαίνει ὁ ὅρος «μακάριος», δίνεται συνήθως, ἡ ἀπάντηση ὅτι μέ τήν προσφώνηση αὐτή σημαίνονται τό «εὐτυχισμένος» ἤ τό «εὐλογημένος», ὅπως καί ἄλλα πράγματα μέ παρεμφερές περιεχόμενο.

Μια καλή πράξη στην κατάλληλη στιγμή...


Άσβεστοι φωτοδότες




Τις πρωινές ώρες της 21ης Σεπτεμβρίου 1956 οδηγήθηκαν στην αγχόνη τρία μέλη της ΕΟΚΑ, οι Μαυρομμάτης, Κουτσόφτας και Παναγίδης.

Εκείνη την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 1956, στο αντάρτικο λημέρι όπου βρισκόταν ο Παλληκαρίδης έγραψε για τους Τρεις το ποίημά του υπό τον τίτλο «Το τελευταίο Τρίο απαγχονισμού». Ξάδελφος του Παλληκαρίδη ήταν ο ένας από το «Τρίο», ο Μαυρομμάτης. Τους στίχους (πλην των τριών τελευταίων λέξεων) μελοποίησε στις μέρες μας ο Μιχ. Χριστοδουλίδης και είναι το τραγούδι «Ποτέ δεν θα πεθάνουνε», στο δίσκο «Των Αθανάτων», του Νταλάρα με τη Διάσταση και το Γ. Δημοσθένους: «…Και να! Κτυπούνε πένθιμα, κάθε χωριού καμπάνες. Κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί τους κι όλη γη. Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε. Λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή: Ποτέ δεν θα πεθάνουνε όσοι πεθάναν σήμερα. Και της σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα και θ’ ακουστούν ελεύθερα τραγούδια πέρα ως πέρα, στο ελληνικό νησί…».

Ὁ διπλανός μου



Ὁ διπλανός μου! Αὐτός πού περπατᾶ στό πλάι μου. Αὐτός μέ τόν ὁποῖο συναντηθήκαμε μιά μέρα κι ἀπό τότε διανύουμε μαζί ἕνα μεγάλο μέρος ἀπό τό μῆκος τοῦ δρόμου τῆς ζωῆς. Αὐτός μέ τόν ὁποῖο μοιράζομαι τό πλάτος τοῦ δρόμου, στήν πορεία τῆς ζωῆς.  Δίπλα-δίπλα…

Να γελάς!


Τά τεχνάσματα τοῦ Διαβόλου


«Ἡ ἀλεπού εἶναι ζῶο πολυμήχανο καί πονηρό. Ὅταν πεινάσει καί δέν βρίσκει τί νά φάει, πηγαίνει σέ ζεστούς τόπους, πέφτει ἀνάσκελα καί κάνει τήν ψόφια. Ἔτσι καθώς κατεβαίνουν τά ὄρνια γιά νά τήν κατασπαράξουν, ἐκείνη πηδᾶ ξαφνικά καί τά πιάνει.
»Τό ἴδιο τέχνασμα κάνει καί ὁ Διάβολος γιά νά παγιδεύση τούς πιστούς. Παρουσιάζει ἕνα σωρό ἁμαρτίες σάν ἀθῶες κι ἀκίνδυνες ἀπολαύσεις καί ξαφνικά ὁ Χριστιανός παρασυρόμενος στά διάφορα πάθη, γίνεται δέσμιός του καί χάνεται ὁριστικά».

Ἅγ. Ἐπιφάνιος, ἐπίσκοπος Σαλαμῖνος Κύπρου

Κάθε πρωί



Κάθε πρωί να κοιτάς τον ουρανό και να ευχαριστείς το Θεό που σε έχει καλά, εσένα και τα άτομα που αγαπάς.

Να Τον ευχαριστείς που βλέπεις, ακούς, γεύεσαι, μιλάς, σκέφτεσαι, περπατάς, τρέχεις, ονειρεύεσαι, είσαι ικανός, έχεις θέληση και στόχους.

Να Τον ευχαριστείς που έχεις δίπλα σου άτομα που αγαπάς και σ'αγαπούν.

Να Τον ευχαριστείς που σου έδωσε πράγματα που θεωρείς δεδομένα, ενώ άλλοι άνθρωποι ίσως να μην τα έχουν φανταστεί καν.

Όχι, τίποτα δεν είναι δεδομένο,
εκτός από... την αγάπη του Θεού!

Μην είσαι αχάριστος!


Ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων


Μίμηση της ζωής του Χριστού



Για να διορθώσεις τον εαυτό σου και να γίνεις αληθινός Χριστιανός, άνθρωπος του Χριστού, έχε εμπρός στα πνευματικά σου μάτια τη ζωή Του και ατένιζε συχνά προς αυτήν μιμούμενος το παράδειγμα του Κυρίου σου.

Συχνά κοιτας στον καθρέπτη για να δεις μήπως έχεις μουτζούρες στο πρόσωπο και, όταν τις επισημάνεις, τις σκουπίζεις. Καθρέπτης της ψυχής σου ας είναι η αναμάρτητη ζωή του Χριστού. Κοίταζε κεί συχνά, για να βλέπεις την κατάσταση της ψυχής σου: Θέλει αυτό που θέλει ο Χριστός; Πράττει ό,τι έπραττε ο Χριστός, όταν ζούσε στη γη; Όσα αντίθετα προς την ζωή του Χριστού βλέπεις στην ψυχή σου, σαν μουτζούρες καθάριζέ τα με την μετάνοια και την συντριβή της καρδιάς.

Πηγή: Αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ, «Πορεία προς τον ουρανό», εκδόσεις Ι.Μ. Παρακλήτου

Όσο πιο πυκνό είναι το σκοτάδι γύρω μας...


Ὑπομονή



Ἐάν ἀποκτήσης τήν ράβδο τῆς ὑπομονῆς, θά σταματήσουν γρήγορα οἱ σκύλοι τά ἀναιδῆ γαυγίσματά τους.
Ὑπομονή σημαίνει κόπος καί ἀγώνας τῆς ψυχῆς, πού δέν θραύεται καί δέν σαλεύεται διόλου ἀπό εὔλογα ἤ ἄλογα κτυπήματα καί πλήγματα.
Ὑπομονή σημαίνει ἀποφασιστική ἀναμονή καθημερινῶν θλίψεων.
Ὑπομονητικός σημαίνει ἀγωνιστής που δέν πίπτει, καί πού μέ τίς πτώσεις ἀκόμα δημιουργεῖ τήν νίκη.
Ὑπομονή σημαίνει ἐκκοπή τῶν προφάσεων καί προσοχή ἐπί τοῦ ἑαυτοῦ σου.

Ἰωάννης Κλίμακος

Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη


Η Αγία μάρτυς Σοφία καταγόταν από μεγάλη πόλη της Ιταλίας. Ήταν γυναίκα σεμνή και ευσεβής. Έμεινε χήρα πολύ νωρίς. Έτσι αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στη Ρώμη με τις τρεις κόρες της, την Πίστη δώδεκα ετών, την Ελπίδα δέκα και την Αγάπη εννέα ετών.

Καθημερινά ανέτρεφε τις κόρες της με ιδιαίτερη επιμέλεια. Συνέχεια τις προέτρεπε να μιμούνται τη ζωή της καί να στολίζονται με αρετές. Έβαλε μές στην καρδιά τους το φόβο του Κυρίου και τη λαχτάρα της Βασιλείας των ουρανών. Πρόσεχε παράλληλα το όνομά τους νά συμβαδίζει με τη ζωή τους.

Όλοι επαινούσαν τη μητέρα με τις τρεις κόρες, για τα σωματικά και ψυχικά τους χαρίσματα. Ο επιστάτης της πόλεως Αντίοχος, φανέρωσε στον αυτοκράτορα Αδριανό τη χριστιανική πίστη της Σοφίας και των τριών θυγατέρων της. Κι αυτός έδωσε εντολή να τις οδηγήσουν στο δικαστήριο. Παρουσιάστηκαν μπροστά του με ιδιαίτερο θάρρος έχοντας στην καρδιά τους τα λόγια του Κυρίου μας:

«Μή φοβάστε αυτούς, πού φονεύουν το σώμα, αλλά δε μπορούν να βλάψουν την ψυχή».

Όταν τις αντίκρυσε, έμεινε έκθαμβος από την ευγένεια και τον στολισμό της ψυχής τους. Προσπάθησε τότε με κολακείες να τις ξεγελάσει ν’ αρνηθούν την πίστη τους Η μητέρα αποκρίθηκε:

«Ονομάζομαι Σοφία, πατρίδα μου είναι η Ιταλία, κι οι γονείς μου ήταν από τους πρώτους άρχοντες της χώρας. Είμαι Χριστιανή, δούλη του αληθινού Θεού, στον οποίο αφιερώθηκα από την γέννησή μου.

Ο Αδριανός θαύμασε τη σύνεση και τη σεμνότητα της Σοφίας. Νικημένος από την απόκρισή της, στράφηκε στις κόρες της. Αφού βρήκε σ’ αυτές το ίδιο θάρρος, τις παρέδωσε στην αρχόντισσα Παλλαδία, να τις κατηχήσει στην ασέβεια, μέσα σε τρεις μέρες. Μάταια όμως, γιατί βρήκε εμπόδια το γενναίο τους φρόνημα και τη δυνατή τους πίστη.

Έφεραν τότε μπροστά του την Πίστη και την παρακίνησε να θυσιάσει στην Αρτέμιδα. Η κόρη όμως αρνήθηκε να υαπκούσει. Κι ο δικαστής οργισμένος δίνει εντολή ν’ αρχίσουν τα μαρτύρια.

Λίγο πριν ο δήμιος αποκεφαλίσει την Πίστη, η μητέρα της της είπε:

«Αγαπημένο μου κορίτσι, πολλούς πόνους υπέφερα κατά την γέννησή σου και πολύ κουράστηκα να φτάσεις σ’ αυτή την ηλικία. Τώρα όμως πληρώθηκαν οι κόποι μου με το παραπάνω, καθώς βλέπω να υπομένεις τα μαρτύρια για το Χριστό μας».

Αμέσως έσκυψε το κεφάλι και με χαρά δέχτηκε τον αποκεφαλισμό της. Ήρθε έπειτα η σειρά της Ελπίδας, πού πέρασε μέσα από τα ίδια μαρτύρια κι είχε το ίδιο τέλος με την αδελφή της. Τέλος διέταξε να φέρουν την Αγάπη. Νόμιζε πώς σαν πιο μικρή και αδύνατη, θα την έπειθε να θυσιάσει στα είδωλα. «Μή σε ξεγελά η ηλικία μου, του λέει εκείνη. Μην ελπίζεις, πώς θα με πείσεις με τις κολακείες σου».

Τη στιγμή εκείνη, η ευλογημένη μητέρα έλεγε στην κόρη της:

«Κορίτσι μου! Με το μαρτύριο πού έζησες τίμησες τους γονείς σου και δόξασες το Θεό. Πήγαινε τώρα κοντά στον Νυμφίο σου Χριστό».

Τότε ο αυτοκράτορας έδωσε διαταγή να την αποκεφαλίσουν. Τρεις μέρες αργότερα η μητέρα τους Σοφία, ήρθε στο μνήμα τους. Έκλεισε τα μάτια της και παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού με τα παρακάτω λόγια.

«Αγαπημένα μου παιδιά, δεχτείτε τη μητέρα σας εκεί, όπου και σείς αναπαύεστε».



Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com
Επιμέλεια: Κατηχητικό Σχολείο Ι.Ν. Οσίας Παρασκευής Ν. Καλλικράτειας

Αν δεν υπήρχαν σύννεφα...



Βρες καιρό να...


Βρες καιρό να εργάζεσαι,
είναι το το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες καιρό να σκέπτεσαι,
είναι ο δρόμος της προόδου.
Βρες καιρό να προσεύχεσαι,
είναι η πηγή της δυνάμεως.
Βρες καιρό να διαβάζεις,
είναι το μυστικό της σοφίας.
Βρες καιρό να παίζεις,
είναι το μυστικό της νιότης.
Βρες καιρό να χαίρεσαι
είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες καιρό να αγαπάς,
είναι το προνόμιο του Θεού.


Πηγή: Λόγια Σοφά, ἐκδόσεις «Φωτοδότες».

Επικοινωνείς με το Θεό;


5 τρόποι αποφυγής της αμαρτίας...


  • Η συχνή εξομολόγηση.
  • Η σκέψη: Να μην αμαρτήσω ξανά! Θα στεναχωρήσω τον Θεό, τον πνευματικό μου πατέρα και τους συνανθρώπους μου!
  • Η σκέψη: Ο Θεός με έκανε Ορθόδοξο Χριστιανό. Γιατί να αμαρτήσω, αφού έχω τόσα πολλά αγαθά στη ζωή μου;
  • Όταν αμαρτάνω είναι σαν να καρφώνω ένα καρφί στο σώμα του Χριστού!
  • Η μνήμη του Θανάτου & της Κόλασης. 

Μη λες πολλά!



Εἰς τήν ῞Υψωσιν τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ


α´ ᾿Επειδή ἀπεκόπημεν ἀπό τήν πρώτη καί θεία καί μακαρία ζωή λόγῳ τῆς παραβάσεως τοῦ προπάτορος, καί μακρυνθέντες ἀπό τόν Θεόν, ἐγίναμε ἐξόριστοι τοῦ Παραδείσου, καί ξεπέσαμε εἰς μία πολύ ἁμαρτωλή ζωή, καί κατεκρίθημεν εἰς τό νά ἀποθάνωμε, καί κατατεμαχισθήκαμε σέ ἀναρίθμητες γνῶμες, καί πλάνες καί ἀσέβειες, ὡς δοῦλοι τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου μέ τίς φιληδονίες καί τά πάθη τῆς σαρκός, καί διά τοῦτο εἴχαμε ἀνάγκη νά σαρκωθῇ ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος δέν ὑπέφερε τήν ζημία τοῦ πλάσματός Του, οὔτε ἤθελε νά τό ἀφήσῃ νά καταστραφῇ· προκειμένου ἀπό Αὐτόν πού ἐπλάσθημεν, ἀπό Αὐτόν καί νά ἀναπλασθῶμεν, δι᾿ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον, ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Λόγος, ὁ ῾Οποῖος ἀπ᾿ αἰῶνος ὑπάρχει μαζί μέ τόν Πατέρα, ἄχρονος ὤν, εὐσπλαγχνισθείς τήν φύσιν μας, ἡ ὁποία ἐγλίστρησε καί ἀπεμακρύνθη ἀπό τό καλό, καί ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἔφθασε εἰς τά βάθη τοῦ ᾅδου· εὐδόκησε καί ἠθέλησε νά γίνῃ ἄνθρωπος σέ μία ὡρισμένη στιγμή, καί νά εἰσέλθῃ μέσα εἰς τόν χρόνον, καί νά γίνῃ ὅμοιος κατά πάντα μέ ἡμᾶς, πλήν τῆς ἁμαρτίας. Διά τοῦτο ὁ ᾿Αχώρητος χωρεῖται μέσα σέ Παρθενικά σπλάγχνα, καί περιγράφεται κατά τήν σάρκα ὁ ᾿Απερίγραπτος, καί διά τῆς κοινωνίας αὐτῆς θεώνει τό πρόσλημμα, καί γίνεται ἀληθινός καί τέλειος ἄνθρωπος, Αὐτός πού πάντοτε ἦτο τέλειος Θεός

Όπλο μας ο Σταυρός

Κάνε προσεκτικά τον Σταυρό σου. Είνα μια προσευχή κι αυτό, αλλά... χωρίς λόγια! Σε μια στιγμή ήρεμα και χωρίς την παρεμβολή περιττών λόγων, εκφράζεις έτσι τον πόθο σου ως πιστός, να γίνεις μέτοχος της ζωής του Χριστού, να σταυρώσεις τα πάθη σου και να δεχτείς ολόψυχα  και χωρίς παράπονο ό,τι η Παναγία Τριάδα σου στέλνει. Εκτός όμως από αυτό, ο Σταυρός είναι ένα όπλο εναντίων των πονηρών πνευμάτων.
Κάνε, λοιπόν, συχνά και με συναίσθηση, χρήση του όπλου αυτού!



Μπορείς νά νηστεύεις;


Νά μή προφασίζεσαι σωματική ἀρρώστιαν καί ἀδυναμίαν. Διότι τίς δικαιολογίες δέν τίς λέγεις εἰς ἐμέ, ἀλλά εἰς αὐτόν πού γνωρίζει. Δέν ἠμπορεῖς νά νηστεύῃς; πες μου. Ἠμπορεῖς ὅμως νά παραχορταίνῃς ὅλην τήν ζωήν σου καί νά συντρίβῃς τό σῶμά σου κάτω ἀπό τό βάρος τῶν τροφῶν;

Μέγας Βασίλειος

Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού


Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές.

Η δουλειά των δυνατών...


Ο μισθός της αμαρτίας και το δώρο του Θεού


Έξι τρόποι για να κερδίσεις τη συμπάθεια των ανθρώπων:


  • Να ενδιαφέρεσαι ειλικρινά για τους άλλους.
  • Να τους ακούς με προσοχή.
  • Να μιλάς με αυτούς για πράγματα που τους ενδιαφέρουν και τους βοηθούν.
  • Να ξέρεις να χαμογελάς.
  • Να θυμάσαι πως το όνομα ενός ανθρώπου είναι η πιο ωραία λέξη γι’ αυτόν.
  • Κάνε τους να αισθανθούν ότι έχουν αξία.