Διότι, ἐάν οἱ συνομιλοῦντες μέ σοφούς ἀνθρώπους μέ τήν συνεχῆ συναναστροφή μέ αὐτους, γίνονται γρήγορα ὅμοιοί τους ὡς πρός τήν φρόνησιν, τότε τί πρέπει νά εἴπωμεν δι’ ἐκείνους πού ὁμιλοῦν μέ τόν Θεόν καί προσεύχονται; Μέ πόσην σοφίαν, μέ πόσην ἀρετή, μέ πόσην σύνεσιν καί καλοκαγαθίαν, καί σωφροσύνην καί πραότητα, τούς γεμίζει ἡ προσευχή καί ἡ δέησις; Ὥστε δεν θά σφάλῃ κανείς, ἄν ἐκφράσῃ τήν γνώμην ὅτι ἡ προσευχή εἶναι ἀφετηρία κάθε ἀρετῆς καί δικαιοσύνης.
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
