Στην κεντρική ακτή της Καλιφόρνιας η οροσειρά Santa Lucia δημιουργεί ένα μεγάλο φαράγγι ανάμεσα στα βουνά, δύσκολο στην πρόσβαση αλλά παρόλα αυτά εκπληκτικό στη θέα.
Οἱ θλίψεις καί τά παθήματα
Πρέπει νά γνωρίζεις ὅτι μέσα στίς θλίψεις καί στά παθήματα, στήν ὑπομονή καί στήν πίστη, εἶναι κρυμμένες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καί ἡ δόξα καί ἡ ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν. Γιατί καί τό σιτάρι πού σπέρνεται στή γῆ ἤ καί τό δένδρο πού μπολιάζεται, εἶναι ἀνάγκη νά δοθεῖ πρῶτα στή σήψη καί στήν ἀτιμία, φαινομενικά, καί ἔτσι νά ἀπολαύσομε τήν ὀμορφιά καί τόν πολλαπλάσιο καρπό τους. Ἄν ὅμως δέν περνοῦσαν ἀπό τή σήψη ἐκείνη καί τή φαινομενικκή ἀτιμία, δέ θά εἶχαν ὕστερα ἐκείνη τήν ἄκρα ὡραιότητα καί ὀμορφιά.
Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
Στό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως εἶναι παρών ὁ ἴδιος ὁ Χριστός...
Στό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως εἶναι παρών ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.
Ἀκούει μέ τήν ἀκοή τοῦ πνευματικοῦ καί...
δίνει τήν συγχώρησι μέ τήν δική του φωνή.
Ἡ εὐχή τοῦ Ἰησοῦ
Μακάριος πραγματικά εἶναι ἐκεῖνος πού ἔχει κολλήσει τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ στή δάνοιά του καί φωνάζει πρός Αὐτόν ἀκατάπαυστα μέσα στήν καρδιά του, ὅπως εἶναι ἑνωμένος ὁ ἀέρας μέ τά σώματά μας ἤ ἡ φλόγα μέ τό κερί.
Ὅταν περνᾶ ὁ ἥλιος πάνω ἀπό τή γῆ, φέρνει τήν ἡμέρα. Καί τό ἅγιο καί σεβάσμιο ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὅταν λάμπει συνεχῶς μέσα στόν νοῦ μας, θά γεννήσει ἀναρίθμητες ἔννοιες, λαμπρές σάν τόν ἥλιο.
Ἅγιος Ἡσύχιος
Πού να σε βρω; (Ω γλυκύ μου έαρ)
που να σε βρω σ’ αυτόν τον κόσμο
που όλα πια τα έχει δει
που όλα τα ’χει καταλάβει
όλα τα’χει δεχθεί
που να σε βρω σ’ αυτόν τον κόσμο
που δε μου φαίνεται δικός σου
που στάζει δάκρυ και αγωνία
πληγή απ’ το πλευρό σου
Προσκλητήριο πρός τίς κορυφές
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καί Ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς»
Ὁ ἄνθρωπος, ἀδελφοί μου, ποθεῖ τά ὑψηλά. Δέν ἀρέσκεται στήν πεζότητα τῆς ζωῆς. Ὅ,τι εἶναι ὑψηλό ἐπιθυμεῖ νά τό κατακτήση. Γι’ αὐτό, βλέπετε, πολλές φορές ἐπισκεπτόμεθα μία πόλι καί ἀναζητοῦμε ν’ ἀνέβουμε σέ ὑψηλά σημεῖα καί ἀπό ἐκεῖ νά τήν ἀτενίσουμε. Στά βάθη τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει μία ἔφεσις πρός τά ἄνω. Γι’ αὐτό ὁ Κώστας Κρυστάλλης γράφει:
Η ΕΛΠΙΔΑ
-960.jpg)
Λέγεται, ὅτι ὅταν ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ξεκινοῦσε τήν ἐκστρατεία του στήν Ἀσία, μοίρασε προηγουμένως τήν περιουσία του στούς ἀξιωματικούς του. Καί σέ σένα τί θά μείνῃ; ρώτησε μιά μέρα ὁ φίλος του Περδίκας. Ἡ Ἐλπίδα ἀποκρίθηκε ὁ Ἀλέξανδρος.
Δύο οἱ παράγοντες γιά τήν σωτηρία μας
Τόν Δαυΐδ ἀπασχολεῖ τό πρόβλημα τῆς σωτηρίας μέ ὅλη του τήν σοβαρότητα. Ἀπό τά τρίσβαθα τῆς καρδιᾶς του ἐξέρχεται μία κραυγή, πού φθάνει στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ἐπιζητεῖ τήν σωτηρία. Αὐτήν τήν σωτηρία τήν στηρίζει σέ δυό βασικούς παράγοντες: ὁ ἕνας εἶναι τό ἔλεος καί ἡ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄλλος ἡ βούλησις τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ Σταυρός καί τά καρφιά
Πολλοί ἀνεβαίνουν στό σταυρό τῆς κακοπάθειας, λίγοι ὅμως εἶναι ἐκεῖνοι πού ὑποφέρουν καί τά καρφιά του. Γιατί πολλοί δέχονται ὑπάκουα τούς θεληματικούς κόπους καί τίς θλίψεις, τούς ἀθέλητους ὅμως, μόνο ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πέθαναν τελείως γιά τόν κόσμο αὐτό καί τήν ἀνάπαυσή του.
Ὅσιος Ἠλίας ὁ Ἔκδικος
Διαχείριση του άγχους
Οι φοιτητές παρακολουθούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον το μάθημα για τη διαχείριση του άγχους, όταν ο καθηγητής έπιασε ένα ποτήρι και το σήκωσε ψηλά. Και... ρώτησε:
- Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με το νερό;
Πάντα μέ διάκριση
Ὅλα στή ζωή αὐτή εἶναι διπλά: πράξη καί γνώση, προαίρεση καί χάρη, φόβος καί ἐλπίδα, ἀγῶνες καί βραβεῖα. Τά δεύτερα ὅμως δέ γίνονται, πρίν γίνουν τά πρῶτα. Μπορεῖ ἴσως νά φαίνεται, ἀλλά αὐτό εἶναι πλάνη. Ὅπως ἐκεῖνος πού δέν γνωρίζει ἀπό γεωργία, ὅταν δεῖ τά ἄνθη, νομίζοντάς τα γιά καρπούς, θά ὁρμήσει νά τά μαζέψει, καί δέν γνωρίζει ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό καταστρέφει τόν καρπό, ἔτσι καί ἐδῶ· τό νά νομίζει κανείς ὅτι εἶναι κάτι, δέν ἐπιτρέπει νά γίνει αὐτό που νομίζει, λέει ὁ ἅγιος Νεῖλος. Γι’ αὐτό πρέπει νά μένει κανείς κοντά στό Θεό καί νά πράττει τά πάντα μέ διάκριση.
Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
Πάπι ταμ
Παμ πάπι ταμ πάπι ταμ
έλα λίγο να σε δω
πάπι ταμ πάπι ταμ
κι έχω τόσα να σου πω
πάπι ταμ πάπι ταμ
να κρυφτείς και να σε βρω
πάπι ταμ πάπι ταμ
πια παιχνίδι είν’ η ζωή
πάπι ταμ πάπι ταμ
μια εδώ και μια εκεί
πάπι ταμ πάπι ταμ
όλα αλλάζουν μια στιγμή
πάπι ταμ πάπι ταμ
πάπι ταμ θα σ’ αγαπάω πάντα.
Για τα παιδιά
Τα παιδιά που ’χουν στα μάτια την ατέλειωτη νυχτιά
και βαδίζουν ψηλαφώντας, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά είναι το γέλιο που ομορφαίνει τη ζωή,
όποια να ’ναι, όπως να ’ναι, είναι το αύριο που θα ’ρθει.
Δώσε κι εσύ την ψυχή, την καρδιά σου.
Νιώσε πως είναι κι εκείνα παιδιά σου.
Ἡ ἀγάπη μητρόπολη τῶν ἀρετῶν
Δικαιολογημένα ἡ ἀγάπη ὀνομάστηκε μητρόπολη τῶν ἀρετῶν καί συγκεφαλαίωση τοῦ νόμου καί τῶν προφητῶν. Ἄς καταβάλλομε λοιπόν κάθε κόπο μέχρις ὅτου ἐπιτύχομε τήν ἱερή ἀγάπη. Μέ αὐτήν ἄς ἀποτινάξομε τήν τυραννία τῶν παθῶν καί ἄς ὑψωθοῦμε στούς οὐρανούς πετώντας μέ τά φτερά τῶν ἀρετῶν καί θά δοῦμε τό Θεό, ὅσο εἶναι δυνατόν στήν ἀνθρώπινη φύση.
Μήνυμα ελπίδας από τα παιδιά!
Ο οργανισμός «Action Against Hunger» έκανε ένα ενδιαφέρον πείραμα για να μας δείξει πως αντιδρούν τα παιδιά όταν νιώθουν την ανισότητα μεταξύ τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)