Στῶν Κερδυλλίων τήν πλαγιά

Στῶν Κερδυλλίων τήν πλαγιά

κατασκηνώνουν τά παιδιά

ὅλο ζωή, ὅλο παλμό,

καί τή χαρά τους στό Χριστό 

κοντά τή βρίσκουν.

Δυναμικά καί ζωντανά

νέα πορεία ξεκινᾶ γιά τήν καινή τήν κτίση (2)

Σ’ αὐτή τήν ἥρεμη πλαγιά

βρίσκουν ἀγάπη τά παιδιά

καί μιά πυξίδα σταθερή,

γιά νά κρατήσουν καθαρή

γιά πάντα τήν καρδιά τους.

Δυναμικά καί ζωντανά...

Νέα πορεία πρός τό φῶς

καί ὁδηγός τους ὁ Χριστός

γιά νά στεριώσουνε στή γῆ,

πάνω ἀπ’ τοῦ πόνου τήν κραυγή

τή νέα κτίση.

Δυναμικά καί ζωντανά...

Αυτό που είσαι

Ἅγιοι

Σήμερα πού ἐγώ πεσμένος στό χῶμα

παγώνω ἀπ’ τῆς καρδιᾶς τό βαρύ χειμώνα

κάποιος Ἅγιος στόν οὐρανό γιορτάζει τή Νίκη.

Σήμερα πού μαῦρο τυλίγει τή ζωή μου

κι ὁ πόνος κυριεύει τά βάθη τῆς ψυχῆς μου

κάποιοι Ἅγιοι πανηγυρίζουν ντυμένοι στά λευκά.

Ἅγιοι, ἀκοῦστε τή φτωχή φωνή μου.

Γίνετε γιά πάντα πιστοί ὁδηγοί μου.

Σκορπίστε χαρά, ἁπλῶστε εἰρήνη.

Εἶστε τό φῶς σ’ ἕναν κόσμο πού δύει.

Ἡ παρουσία σας νά μᾶς ἀλλάξει.

Ἡ προσευχή σας νά μᾶς ἀνεβάσει, στόν οὐρανό!

Εἶναι κάποιες ψυχές

Εἶναι κάποιες ψυχές σάν λαμπάδες στά σκότη

φλογερές, φλογερές, καί μ' ἀγέραστη νιότη.

Στόν ἀγώνα ἐμπρός μέ μιά πίστη μεγάλη,

προχωροῦν, προχωροῦν δυνατές σάν ἀτσάλι.

Στόν ἀγώνα ἐμπρός, κι ἄν λυγίσει καμιά τους

τί πολλές, τί πολλές τήν βαστοῦν στά φτερά τους.

Ὅπως ὁ ἀετός κι ἐσύ

Καί σύ εἶσαι ἕνας ἀετός. ᾽Αετός, προωρισμένος νά πετᾶς ψηλά στούς οὐρανούς. Νά ἀφήνης τόν πεζό καί χαμηλό τοῦτο κόσμο καί μέ τίς φτεροῦγες τῆς πίστεως νά ὀργώνης τούς οὐρανούς. Οἱ οὐρανοί εἶναι δικοί σου. Στούς οὐρανούς πρέπει νά πετάξης. Τούς οὐρανούς πρέπει νά κληρονομήσης. Τούς οὐρανούς πρέπει νά ἐκπορθήσης. Εἶσαι ἕνας ἐκπορθητής τοῦ οὐρανοῦ. «Οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν».

† Ἀρχιμ. Θεόφιλος Ζησόπουλος

Οι καλοί φίλοι

Κύριε...

Τέχνη που χωράει στο "μάτι" μιας βελόνας!

Ο Willard Wigan δημιουργεί τα πιο μικρά έργα τέχνης στον κόσμο, με τη βοήθεια μικροσκοπίων. Μάλιστα, για το συγκεκριμένο έργο, χρησιμοποίησε... έναν κόκκο άμμου, από την πραγματική εκκλησία που απεικόνισε!

Η αισιοδοξία μακραίνει τη ζωή!

Δεν είναι κάτι που απλώς υποψιαζόμαστε. Τώρα το επιβεβαιώνουν οι μεγαλύτερες επιστημονικές έρευνες εμείς οι ίδιοι, με την προσωπικότητά μας προσθέτουμε ή αφαιρούμε χρόνια από τη ζωή μας!

Η πεποίθηση ότι ο καθένας κρύβει μέσα του τον γιατρό του όχι μόνον κερδίζει συνεχώς έδαφος, αλλά αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις της νέας χιλιετίας στο χώρο της Υγείας.

Πιστεύω

Πιστεύω στον ήλιο κι όταν ακόμη δεν λάμπει...

Πιστεύω στην αγάπη κι όταν ακόμη δεν με περιβάλει...

Πιστεύω στον Θεό κι όταν ακόμη νομίζω ότι σιωπά!

Η πιο όμορφη λέξη

Η πιο όμορφη λέξη στα χείλη της ανθρωπότητας είναι η λέξη Μάνα. Είναι μια λέξη γλυκιά κι ευγενική που αναδύεται από τα βάθη της καρδιάς. Η μάνα είναι καθετί, είναι η παρηγοριά μας στη θλίψη, η ελπίδα μας στη δυστυχία και η δύναμή μας στην αδυναμία. Είναι η πηγή της αγάπης, του ελέους, της συμπάθειας και της συγχώρεσης. Όποιος χάνει τη μητέρα του, χάνει μια αγνή ψυχή που τον ευλογεί και τον προστατεύει διαρκώς.

Kahlil Gibran

Πρόσεξε μην ξεχάσεις ποτέ…

Πρόσεξε μην ξεχάσεις ποτέ,

πως η ζωή αγαπά αυτούς

που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου

μ' ένα λουλούδι στο χέρι.

* * *

Μπορεί να γονατίζεις,

να σέρνεσαι, να ματώνεις.

Ωραία! Δε χάλασε ο κόσμος. 

Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. 

Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. 

Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε.

Όπου υπάρχει μετάνοια

Ἔχεις εἰρήνη στήν καρδιά;

Κάποτε φοβερή τρικυμία ξέσπασε στή θάλασσα. Ἕνα καράβι ναυάγησε στόν ὠκεανό. Οἱ σειρῆνες χτυποῦσαν συνεχῶς δίδοντας τό σῆμα τοῦ συναγερμοῦ. Ἀγωνία καί πανικός κατέλαβε ὅλους τούς  ἐπιβάτες. Ὁ κίνδυνος ἦταν προφανής καί ὁ θάνατος πολύ κοντά. Οἱ ἔντρομοι ταξιδιῶται ζοῦν τίς τελευταῖες τους στιγμές... Ἀνάμεσα σ’ αὐτό τό πανικόβλητο πλῆθος μόνον ἕνας μικρός πανω στό κατάστρωμα παίζει καί τραγουδᾶ ἀμέριμνος. Ὁ μικρός ἔδειχνε νά μήν ἔχη ἐπαφή μέ τό περιβάλλον. Ἕνας ὀργισμένος ἐπιβάτης τόν παρετήρησε: «Μικρέ μου, τί τραγουδᾶς καί χοροπηδᾶς ἔτσι; Δέν βλέπεις ὅτι πνιγόμαστε; Ἐσύ δέν φοβᾶσαι;». Καί ὁ μικρός μέ ὅλη του τήν ἀφέλεια ἀπαντᾶ: «Τί νά φοβηθῶ; Καπετάνιος στό καράβι εἶναι ὁ πατέρας μου».

Ω, ο πόλεμος, μαμά…

Η ιστορία αυτής της φωτογραφίας πονά και συγκλονίζει. Πρόκειται για ένα πραγματικό γεγονός το οποίο αποτυπώνεται μέσα από την ψυχή ενός παιδιού…

Άγκυρα Ελπίδος

H «δίκαιη κούπα» του Πυθαγόρα!

Η «κούπα του Πυθαγόρα» ή η «δίκαιη κούπα» είναι είναι μια ανακάλυψη του Πυθαγόρα για να πίνει με μέτρο το κρασί του αλλά και για να σερβίρει τους μαθητές του, υπερτονίζοντας την έννοια του μέτρου και των ορίων. Η ιδέα του Πυθαγόρα ήταν απλή: Έπρεπε να περιοριστεί η απληστία στο ποτό! Πώς θα γινόταν αυτό; Το πήλινο ποτήρι αδειάζει κατά έναν «μαγικό» τρόπο όταν εκείνος που το κρατάει αποδειχτεί… πλεονέκτης και το γεμίσει περισσότερο απ’ όσο πρέπει.

Το καλό του άλλου...

«Ἐγένετο ἐπ’ ἐμέ χείρ Κυρίου» (Ἰεζ. 37, 1)

­Nίκου Νικολαΐδη

Καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς

Σχολῆς τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν

Εἶναι μιά προσφιλής καί συγκινητική σκηνή. Τήν βλέπομε κι ἐμεῖς πολλές φορές νά συμβαίνει, στά ἀνθρώπινα φυσικά πράγματα. Ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα ἤ ἄλλο πρόσωπο νά κρατάει μέ τό χέρι του τό χεράκι ἑνός μικροῦ παιδιοῦ καί νά στέκουν ἤ νά βαδίζουν μαζί. Αὐτή ἡ οἰκειότητα καί ἡ τρυφερότητα πόσο πράγματι συγκινεῖ!

Κάτι ἀνάλογο, στά μέτρα τά θεανθρώπινα, παρατηρεῖται καί στό ἔργο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ. Παίρνει ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο ἀπό τό χέρι καί τόν ποδηγετεῖ ἤ τόν στηρίζει. Καί νοιώθει ὁ πιστός ἄνθρωπος ἔντονα τό στιβαρό χέρι τοῦ Θεοῦ. Καί αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος, ὄχι μόνο τήν παρουσία καί τή φερεγγυότητα τῆς θείας δύναμης, ἀλλά ταυτόχρονα γεύεται καί τή γλυκύτητα τῆς θείας θαλπωρῆς.

Χαμογέλα!