Ο φαλακρός καβαλάρης

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

Ένας φαλακρός φόρεσε ξένα μαλλιά και ανέβηκε καβάλα σε ένα άλογο. Κάποια στιγμή φύσηξε αέρας και πήρε από τον καβαλάρη όλα τα μαλλιά του. Έτσι, όσοι είδαν το περιστατικό γέλασαν δυνατά. Ο φαλακρός έκοψε το δρόμο και τους είπε: «Τι το παράξενο να φεύγουν από εμένα τρίχες που δεν είναι δικές μου, αφού κι εκείνον που τις είχε, που είχαν γεννηθεί μαζί του, τον απαρνήθηκαν;».

Ο μύθος θέλει να μας διδάξει δύο πράγματα. 

Πρώτον,  κανείς δεν πρέπει να λυπάται για ένα ατύχημα που τον βρίσκει και δεύτερον κάτι που δεν έχει κανείς από γεννησιμιού του, δεν είναι σταθερό. 

Ας μην ξεχνάμε: γυμνοί ήρθαμε και γυμνοί θα φύγουμε.

Ο τζίτζικας και τα μυρμήγκια

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

Ήταν χειμώνας και τα μυρμήγκια στέγνωναν το σιτάρι τους που είχε βραχεί. Ένας τζίτζικας πεινασμένος τους ζητούσε φαΐ. Τότε, τα μυρμήγκια τον ρώτησαν: «Γιατί το καλοκαίρι δε μάζευες κι εσύ τρόφιμα;» «Δεν είχα καιρό για τέτοια, γιατί τραγουδούσα μελωδικά», απάντησε ο τζίτζικας.  Μόλις το άκουσαν αυτό τα μυρμήγκια γέλασαν πάρα πολύ και του είπαν: «Αφού το καλοκαίρι τραγουδούσες, τώρα που είναι χειμώνας… χόρευε.»

Ο μύθος θέλει να μας διδάξει πως δεν πρέπει να είμαστε αμελείς για τίποτα, ακόμα κι αν κάτι μας φαίνεται ασήμαντο, γιατί κάποτε θα έρθει ο καιρός που θα στεναχωρηθούμε και θα κινδυνέψουμε εξαιτίας της αμέλειας μας. 

Γενηθήτω το θέλημα σου, Κύριε...

Θα είναι το αριστερό που θα σε κρατήσει...

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

ΕΣΕΝΑ ΕΧΩ ΠΑΤΕΡΑ!

ΛΙΜΑΝΙ ΧΡΙΣΤΟΥ...

Στην άκρη του γκρεμού...

Όστις θέλει...

Ο αγώνας κατά των παθών

«Ὅπως ἀκριβῶς ὁ γεωργός δέν μπορεῖ νά εἶναι βέβαιος ἄν τελικά ὡριμάσει κάποιος ἀπό τούς καρπούς πού φυτρώνουν στό χωράφι του, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά ἀφήσει ἐλεύθερη τήν καρδιά του ὅσο ἀναπνέει, γιατί δέν γνωρίζει πιό πάθος θά συναντήσει στήν πορεία του ὡς τήν τελευταία του πνοή. Πρέπει πάντα νά στρέφεται πρός τον Θεό ζητώντας τή βοήθεια καί τό ἔλεός Του».

Δέν ἔχει κουδούνι ἡ ἀρετή νά τήν γνωρίζῃς μέ τόν κουδούνισμα. Τό κουδούνι τῆς ἀρετῆς εἶναι ἡ ἀνοχή, ἡ μακροθυμία, ἡ ὑπομονή. Αὐτά εἶναι τά στολίδια τοῦ μοναχοῦ καί παντός χριστιανοῦ.

Γέροντος Ἰωσήφ, Ἔκφρασις μοναχικῆς ἐμπειρίας, Ἔκδ. Ἱ. Μ. Φιλοθέου, Ἅγιον Ὄρος.

Λοιπόν ὑπομονή!

Οἱ πειρασμοί· ὅσον ὀλίγη εἶναι ἡ ὑπομονή, τόσον μεγάλοι φαίνονται οἱ πειρασμοί. Καί ὅσον συνηθίζει ὁ ἄνθρωπος νά τούς ὑπομένῃ, τόσον μικραίνουν καί τούς περνᾷ χωρίς κόπον. Καί γίνεται στερεός ὡσάν βράχος.

Λοιπόν ὑπομονή! Καί αὐτό ὅπου τώρα σοῦ φαίνεται δύσκολον νά τό κατορθώσῃς, ἀφοῦ θά περάσουν ἔτη πολλά θά ἔλθῃ στό χέρι σου νά τό κατέχῃς ὡς ἴδιον κτῆμα, χωρίς νά τό καταλάβῃς πόθεν σοί ἔγινε.

Δι’ αὐτό ἔργασαι τώρα εἰς τήν νεότητα χωρίς νά λέγῃς τό “διατί” καί νά ἀθυμῇς. Καί ὅταν γηράσῃς θά δρέπῃς δράγματα ἀπαθείας. Καί θά ἀπορῇς· πόθεν σοί ἐγενήθησαν τοιοῦτοι ὡραῖοι στάχυες, ἀφοῦ ἐσύ μηδέν ἐγεώργησας! Καί ἔγινες πλούσιος ὁ μηδενός ἄξιος! Καί ὅλοι οἱ γογγυσμοί, αἱ παρακοές καί ἀθυμίες σου, ἐβλάστησαν τοιούτους καρπούς καί ἄνθη εὐώδη!

Διά τοῦτο βιάζου.

Γέροντος Ἰωσήφ, Ἔκφρασις μοναχικῆς ἐμπειρίας, Ἔκδ. Ἱ. Μ. Φιλοθέου, Ἅγιον Ὄρος.

Learn...Live...Hope...

Το χάρισμα

Μπορεί να πιστεύουμε ότι οι γονείς μας δεν έκαναν κάτι σημαντικό για εμάς, ότι δεν στάθηκαν δίπλα μας όσο θα θέλαμε, ότι έλειπαν από το σπίτι λόγω δουλειάς πολλές ώρες... Μπορεί ακόμα και να τους θυμώνουμε γι' αυτό. Το παρακάτω βίντεο, όμως, μια μικρή δραματική ταινία μικρού μήκους, αποκαλύπτει πόσα μπορεί να κάνουν οι γονείς μας για εμάς, χωρίς ίσως να το γνωρίζουμε και σφραγίζει τα πιο δυνατά συναισθήματα που ενώνουν το παιδί με τον πατέρα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΕΣΤΑΥΡΩΘΗΣ ΔΙ’ ΕΜΕ...

...Εὐλαβεῖς προσκυνηταί καί ἐμεῖς μαζί μέ τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού πιστεύουν στόν Χριστό, στρέφουμε τήν σκέψι μας καί τήν καρδιά μας στόν κρεμασμένο Χριστό ἐπάνω στόν Σταυρό καί μέ ὅλο τό ἀνθρώπινο σεβασμό καί ἀγάπη πού διαθέτουμε πρακαλοῦμε καί ἱκετεύουμε τόν Ἐσταυρωμένο Λυτρωτή νά λυτρώση καί τίς δικές μας καρδιές ἀπό τό κράτος τῆς ἁμαρτίας καί νά χαρίση τήν ζωή καί τήν ἀνάστασι σέ ὅσους ἀκόμη δέν γεύθηκαν ἀπό τούς σωτηρίους καρπούς τῆς Θυσίας τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς.

( π. Θεόφιλος Ζησόπουλος)

                    

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Σιωπηλή στέκεται η αμαρτωλή γυναίκα της Καπερναούμ πίσω από τον Ιησού, μέσα στο σπίτι του Φαρισαίου Σίμωνα. Νοιώθει βαρύ το φορτίο των αμαρτιών της επάνω της: «Αλλοίμονό μου την αμαρτωλή, σκοτάδι μέσα μου και γύρω μου». Τα μάτια της ποταμοί δακρύων, με τα οποία ανακατεύοντας το πολύτιμο μύρο που είχε φέρει μαζί της, έπλυνε τα πόδια του Κυρίου και τα σκούπισε με τα μαλλιά της καταφιλώντας τα. Και αυτά τα δάκρυα διέλυσαν το χρέος της αμαρτίας, άγνισαν την καρδιά της και την ύψωσαν σε υπόδειγμα μετανοίας και επιστροφής στον Θεό.

ΠΗΓΗ:Ουράνια Μηνύματα 2014, ἔκδοση ΟΧΑ ΛΥΔΙΑ.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ο Πάγκαλος Ιωσήφ, που τιμούμε σήμερα, υπέμεινε κάθε αδικία με υπομονή και πραότητα. Γιατί μαζί του ήταν ο Κύριος, που με ευσπλαχνία τον συντρόφευε. Και από την φυλακή τον έφερε στου Φαραώ το ανάκτορο. Γιατί νίκησε με την πίστη στον Θεό και την ευρηματικότητά του, την πανουργία του διαβόλου. Έγινε έτσι υπόδειγμα αγνότητος με την εγκράτειά του, αθλητής ευγενούς και ωραίου αθλήματος, φωτεινό σύμβολο σωφροσύνης για όλους τους νέους, που θέλουν να μείνουν «σκεύη τιμής και αγιασμού» μέσα στον σύγχρονο κόσμο, που ζει υποδουλωμένος στα πάθη της σαρκός.

ΠΗΓΗ:Ουράνια Μηνύματα 2014, ἔκδοση ΟΧΑ ΛΥΔΙΑ.

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός...