Ἀλήθεια, ποιά εἶναι τά ὅρια τῆς Ἑλλάδος; Ἐξαντλοῦνται τά ὅριά της στά σύνορα τῶν χαρτῶν; Ἤ Ἑλλάδα εἶναι καί ἐκεῖ ὅπου χτυπᾶ ἑλληνική καρδιά, ἑλληνική παρουσία, πάντα εὐεργετική καί δημιουργική;
Ποιά εἶναι τά ὅριά της, ὅταν ὑπάρχουν ἑλληνικές ὀάσεις, οἱ ὁποῖες θερμά καί λεβέντικα ὑπερασπίζονται τήν ἱστορία ἀπό τούς παραχαράκτες της, τήν πίστι της ἀπό τόν συγκριτισμό· καί τό ἄρωμά της, τά χρώματά της, τό πνεῦμα της, τά ἱερά καί τά ὅσιά της ἀπό τούς παγκοσμιοποιητές;
Λοιπόν, γιά ὅλα αὐτά, προφητικά ὁ ποιητής γράφει «Ἑλλάς τό μεγαλεῖο σου βασίλεμα δέν ἔχει».
Καί αὐτό, γιατί πάντα θά ὑπάρχουν ἑλληνικές καρδιές πού χτυποῦν γιά τήν Ἑλλάδα, θά τήν ἀγαποῦν καί θά ὑπερασπίζωνται τό φῶς της. Πάντα!
Πηγή: Ἡμερολόγιο 2011, Ὀρθοδ. Χριστ. Ἀδελφ. «ΛΥΔΙΑ»
