Μιά λέξη κάποτε
μίλησε τόσο
πού δέν χρειάστηκε
ἄλλο νά πεῖς.
Τό βλέμμα ἔστρεψες
κι ἔγινε χάδι,
σκούπισε δάκρυ
κι ἔχυσε φῶς.
Τ’ ἀγροῦ λουλούδι
πρόσφερες μόνο,
κι ἦταν τό δῶρο σου
διαλεχτό.
Εἶναι τό «πῶς»
ἡ καρδιά σου τό δίνει
καί ὄχι τό «τί»
πού ἀξίζει πολύ.
Τ’ ἄλλου τό βλέμμα
στά βάθη σου μπαίνει
καί ξεχωρίζει τό θησαυρό.
Ἀγάπη Τίτου
Πηγή: Ἑορτολόγιο 2010, ἔκδοσις Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ Περιοδικοῦ «Ἁγία Λυδία».
