Ὅπως δέν εἶναι δυνατό νά μπεῖ κανεῖς στόν πόλεμο μέ γυμνό, ἄοπλο σῶμα, ἤ νά κολυμπήσει σέ μεγάλο πέλαγος μέ τά ροῦχα του, ἤ νά ζήση χωρίς νά ἀναπνέει, ἔτσι εἶναι ἀδύνατο χωρίς ταπείνωση καί συνεχή δέηση πρός τόν Χριστό, νά μάθει κανείς τό νοητό καί κρυφό πόλεμο καί νά καταδιώκει καί νά χτυπᾶ μέ τέχνη τό νοητό ἐχθρό.
Ὅταν λοιπόν συμβαίνει νά πληθύνονται στό νοῦ μας οἱ πονηροί λογισμοί, νά βάζομε ἀνάμεσά τους τήν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί ἀμέσως θά τούς δοῦμε νά διαλύονται σάν καπνός στόν ἀέρα, ὅπως μᾶς δίδαξε ἡ πείρα. Καί τότε ἀφοῦ μείνει μόνος του ὁ νοῦς, χωρίς τούς πονηρούς λογισμούς, ἄς ἀρχίζομε πάλι τήν συνεχή προσοχή καί ἐπίκληση. Καί ὅσες φορές τό πάθομε αὐτό ἀπό πειρασμό, ἔτσι νά κάνομε.
(Ἅγιος Ἡσύχιος, Πρός τόν Θεόδουλο)
