Οδηγό σαν τον Μωυσή, ο οποίος αρνήθηκε να λέγεται "υιός θυγατρός Φαραώ", για να υπηρετεί το λαό του.
Στρατηγούς σαν τον Ιησού του Ναυή, που αγαπούσε τον Θεό και με την προσευχή του χάριζε το θρίαμβο στη χώρα του.
Υπουργό Οικονομικών σαν τον Ιωσήφ, που γνώριζε τον Θεό και με τη χάρη και τον φωτισμό του είχε την απάντηση στο πρόβλημα της πείνας για το λαό.
Κήρυκες σαν τον Πέτρο, που για την καθαρότητά του τολμούσε να συστήνει στο λαό: "Μετανοήστε για να ελεηθήτε..."
Μητέρες σαν την Άννα, που μπορούσε να προσεύχεται να αποκτήσει παιδί, για να τον προσφέρει στον Θεό και στον λαό του.
Παιδιά σαν τον γιό της Σαμουήλ, που να αφιερώνει στην προσευχή τις βραδινές του ώρες.
Γιατρούς σαν τον Λουκά, που φρόντιζε επιμελώς για τις φυσικές ανάγκες των ασθενών του, συνιστώντας τους στον Ιησού Χριστό, τον ειδκό για τις ανάγκες της ψυχής.
Θεό αληθινό, όπως Τον γνωρίζουμε.
Σωτήρα σαν τον Ιησού, που "πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι..." (Α' Τιμ. β' 4)
