Ενας βασιλιάς βασανιζόταν ἀπό μιά σκέψι: Ποιό εἶναι τό μεγαλύτερο πάθος στόν ἄνθρωπο; Πάντα κατέληγε στόν φθόνο καί τήν πλεονεξία. Ποιό, ὅμως, ἀπό τά δύο κατέχει τήν πρώτη θέσι;
Θέλησε νά κάνη μία διαπίστωσι. Κάλεσε ἕναν πλεονέκτη μαζί μέ ἕναν φθονερό καί τούς ἔβαλε καί τούς δύο σέ ἕναν πειρασμό.
– Εἶμαι διατεθειμένος, εἶπε ὁ βασιλιάς, νά σᾶς δώσω, ὅ,τι θέλετε, ὅ,τι μοῦ ζητήσετε, μέ μόνη τήν διαφορά ὅτι, αὐτό πού θά ζητήση ὁ πρῶτος, ὁ δεύτερος θά τό λάβη στό διπλάσιο.
῾Ο πλεονέκτης σιωπᾶ. Δίνει τήν σειρά στόν φθονερό. «῎Αν μιλήση πρῶτος, ὁ ἄλλος θά πάρη τό διπλάσιο». Αὐτό δέν μπορεῖ νά τό καταλάβη ὁ πλεονέκτης.
Καί ὁ φθονερός δέχεται νά μιλήση πρῶτος. Δέν ἔχει καί πολλές ἀντιρρήσεις.
– Βασιλιά μου, λέγει, δέχομαι νά μοῦ βγάλης τό ἕνα μάτι.
«῎Ετσι, ὁ πλεονέκτης θά χάση καί τά δυό του μάτια», σκέφθηκε ὁ φθονερός.
῾Ο βασιλιάς ἔβγαλε τό συμπέρασμά του. ῾Ο φθονερός προτίμησε τό δικό του κακό, προκειμένου νά ἱκανοποιήση τό πάθος του, βλέποντας τό διπλάσιο κακό στόν συνάνθρωπό του.
Ἀλήθεια, τί φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος! Κάμνει τόν ἄνθρωπο δυστυχισμένο. ῾Υποφέρει αὐτός πού τό ἔχει, ἀλλά κάμνει κακό καί σ’ αὐτόν πού τό ἐκδηλώνει. Καί τό τραγικώτερο ὅλων, ἡ πηγή τῆς εὐτυχίας τοῦ ἄλλου γίνεται πηγή δυστυχίας τοῦ ἰδίου.
Πολλά κακά προκαλεῖ ὁ φθόνος. ῾Ο ἄνθρωπος, πού φθονεῖ θλίβεται, κατακρίνει, συκοφαντεῖ, ἀδικεῖ καί τέλος φονεύει, διότι «ὁ φθόνος τόν φόνον τίκτει».
Ἀπό τό βιβλίο «Διαβάζοντας ξεκούραστα», τεῦχος Α΄, τοῦ Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου.
