Ὁ βασιλιάς Βασίλειος ἔλεγε πρός τόν γυιό του Λέοντα: «Παιδί μου, ὅπως μέ τό βασιλικό ἀξίωμα εἶσαι ἀνώτερος ἀπό ὅλους τούς ὑπηκόους σου, ἔτσι φρόντισε νά τούς νικήσης καί μέ τήν ἀρετή, διότι ἡ ἀρετή εἶναι τιμιώτερη ἀπό κάθε ἐξουσία. Καί, ἑπομένως, ἄν ὡς πρός τό ἀξίωμα εἶσαι ἀνώτερος ὅλων τῶν ἄλλων, ὡς πρός τήν ἀρετή, ὅμως, ὑπάρχουν ἄλλοι πού εἶναι ἀνώτεροί σου, τότε, εἶσαι μέν βασιλεύς, ὅμως ὡς πρός τό ὑποδεέστερο μέρος τῆς βασιλείας· ἐνῶ ὡς πρός τό ἀνώτερο καί τιμιώτερο, πού εἶναι ἡ ἀρετή, δέν εἶσαι. Καί ἐπί πλέον εἶσαι ὑποταγμένος στό βασίλειο ἐκείνου, πού σέ ξεπερνᾶ κατά τήν ἀρετή».
῏Ηταν, πράγματι, πολύ εὐτυχισμένοι οἱ ἄνθρωποι πού ἔζησαν κατά τόν περίφημο χρυσοῦν αἰῶνα. Διότι τότε κανείς δέν μποροῦσε νά γίνη ἀνώτερος ἀπό τούς ἄλλους, ἄν δέν ἦταν ἐναρετώτερος ἀπό ἐκείνους. Καί τότε μόνον περιῆλθε τό βασίλειο στήν διοίκησι τῶν Σοφῶν ὅταν στόχος ἦταν τό κοινό καλό καί ὄχι ἡ ἐξουσία.
᾽Ενῶ στούς ἀξιοδακρύτους αὐτούς καιρούς μας, οἱ ἄρχοντες δέν φροντίζουν καθόλου γιά τούς ὑπηκόους τους. Περνοῦν τόν καιρό τους δοξαζόμενοι καί ὑπερηφανευόμενοι μέσα στό κράτος τῆς ἐξουσίας τους. Δέν ἐνδιαφέρονται γιά τήν ἐκπλήρωσι τῶν καθηκόντων τους, ἀλλά γιά τήν αὔξησι τῆς προσωπικῆς τους περιουσίας. Δέν ἐπιδίδονται στήν μελέτη βιβλίων, ἀλλά στήν σύναξι χρημάτων. Δέν ἐξυπηρετοῦν κανέναν χωρίς ἀμοιβή. Καί, τέλος, θεωροῦν τόν ἑαυτό τους καλύτερο ἀπό τούς ὑπηκόους τους, ἐπειδή τούς ἔκανε ἀνωτέρους τό ἀξίωμα. Τόν καλό, ὅμως, δέν τόν κάνει τό ὀξίωμα, ἀλλά ἡ ἀρετή· δέν τόν κάνει ὁ βαθμός τοῦ ἀξιώματος, ἀλλά ἡ ἁγία ζωή.
Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο «ΚΡΙΣΙΣ ΗΓΕΣΙΑΣ», τῆς Ὀρθοδ. Χριστ. Ἀδελφότητος ΛΥΔΙΑ.
