Λέγεται ὅτι εἰς τήν ἀρχαία Ρώμη ὑπῆρχε ἕνα ἐλάφι πού κυκλοφοροῦσε ἐλεύθερο στόν βασιλικό κῆπο, χωρίς κανείς νά ἔχη τό δικαίωμα νά τό βλάψη. Μιά πινακίδα μέ τήν ἐπιγραφή «Εἶμαι ἡ ἔλαφος τοῦ βασιλέως», φανέρωνε τόν ἰδιοκτήτη. ῎Ετσι, τό ἐλάφι ἦτο σεβαστό ἀπό ὅλους.
Ἔλαφος τοῦ βασιλέως εἶναι καί ὁ κάθε χριστιανός. Τό ὄνομα χριστιανός εἶναι δηλωτικό τῆς ἰδιοκτησίας. ῎Ετσι πρέπει νά αἰσθάνεται κάθε παιδί τοῦ Θεοῦ. Διότι τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ δέν εἶναι μόνον τίτλος τιμῆς ἀλλά καί δεῖγμα ἀσφαλείας. ᾽Ημπορεῖ ὁ χριστιανός νά εὑρεθῆ ἐν μέσῳ πολλῶν πειρασμῶν, ἀλλ’ οὐδέποτε θά κατανικηθῆ, ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ, ἐφ’ ὅσον φέρει τήν σφραγίδα τοῦ Ἐσφαγμένου ἀρνίου.
Πηγή: Ὅταν θέλης να ξεκουράζεσαι, τεῦχος 1ο, Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου.
