«Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτω ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός» (Ψαλμ. 41,1).
«Ὅπως ἡ διψασμένη ἔλαφος τρέχει μέ πόθον πρός τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, ἔτσι σέ ποθεῖ, Θεέ μου, ἡ ψυχή μου».
Ἡ ἔλαφος εἶναι ζῶο πού διψᾷ κάπως περισσότερο καί διά τοῦτο συνεχῶς τρέχει πρός τάς πηγάς τῶν ὑδάτων. Νοιώθει δέ περισσότερον τήν δίψαν καί ἐξ αἰτίας τῆς φύσεώς της καί ἐπειδή κατατρώγει τά φίδια πού τρέφεται μέ τά σώματα ἐκείνων. Καί σύ λοιπόν αὐτό κάμε· κατάφαγε τό νοητόν φίδι· κατάστρεψε τήν ἁμαρτίαν καί θά ἠμπορέσης νά νοιώθης δίψαν διά τήν ἀγάπην πρός τόν Θεόν.
Πηγή: Ἱερός Χρυσόστομος, Ὁμιλία εἰς τόν ΜΑ΄ Ψαλμόν, ΕΠΕ, τόμ. 55.
