Ὁ ἱερός Χρυσόστομος δέν ἑρμηνεύει μόνο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, κρατώντας τό ἀκροατήριό του σέ μιά ἀπόστασι. Ἀγωνιᾶ γιά αὐτό, νοιάζεται γιά τήν πνευματική του προκοπή. Γι’ αὐτό καί μέ ἁπλότητα καί ἀμεσότητα ἀπευθύνεται στούς πιστούς, προσπαθώντας νά ἑλκύση τό ἐνδιαφέρον τους πρός τά πνευματικά.
* * *
Ἄν τηρήσετε αὐτά πού σᾶς λέγω, θά μέ κάνετε προθυμότερο καί γιά τά ἑπόμενα. Ἄν ὅμως αὐτά τά περιφρονήσετε καί τά ἀποβάλετε ἀπό τήν ψυχή σας, θά εἶμαι διστακτικότερος γιά τά ὑπόλοιπα. Ὅπως ὁ γεωργός δέν θά ἤθελε νά καλλιεργήση τήν γῆ πού τοῦ κατέστρεψε τόν πρῶτο σπόρο.
Ἄν ὅμως τά τηροῦμε, ἔχουμε κέρδος μεγάλο καί σωτήριο. Δηλαδή καί στόν Θεό γινόμαστε ἀρεστοί, ἄν ἀσχολούμαστε μέ αὐτά, καί τά στόματά μας θά μείνουν καθαρά ἀπό ὕβρεις καί αἰσχρολογίες καί χλευασμούς, ἄν μελετοῦν λόγους πνευματικούς.
Ἀκόμη, ἐξοπλίζοντας τήν γλῶσσα μας μέ τέτοιους λόγους, θά γίνουμε φοβεροί καί στούς δαίμονες, θά ἐπισπάσουμε γιά τόν ἑαυτό μας περισσότερη τήν χάρι τοῦ Θεοῦ καί ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς μας θά γίνη πιό ὀξυδερκής.
Μέ τό βάρος τόσων παθῶν, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑψωθοῦμε στόν οὐρανό. Πῶς θά μπορέσουμε νά πετάξουμε, ἐνῶ τόσο βάρος μᾶς σύρει πρός τά κάτω; Δυστυχῶς. Ἄν μετρήση κανείς τά λόγια μας, θά βρῆ ἐλάχιστα πνευματικά.
Δέν εἶναι κοροϊδία τόν ὑπηρέτη μας νά τόν χρησιμοποιοῦμε γιά τίς ἀπαραίτητες ἐργασίες μας, ἐνῶ τό στόμα μας νά μήν τό χρησιμοποιοῦμε οὔτε σάν ὑπηρέτη, ἀλλά ἀντιθέτως νά τό ὠθοῦμε σέ πράγματα ἄχρηστα, ἀνωφελῆ καί μάλιστα βλαβερά;
Ποιός ἀπό σᾶς πού εἶστε ἐδῶ, ἄν τοῦ ζητήσουμε νά μᾶς ψάλη ἕναν ψαλμό καί νά μᾶς πῆ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τίς θεῖες Γραφές, θά μπορέση; Δέν ὑπάρχει κανείς. Καί δέν εἶναι μόνο αὐτό τό κακό ἀλλά καί τοῦτο: Ἐνῶ εἶστε τόσο ἀδιάφοροι πρός τά πνευματικά, εἶστε πρός τά σατανικά ὁρμητικότεροι ἀπό τήν φωτιά. Ἄν σᾶς ἐξετάση κάποιος στά διαβολικά τραγούδια, στά πορνικά καί ἀνήθικα ἄσματα, θά βρῆ πολλούς νά τά γνωρίζουν μέ ἀκρίβεια καί νά τά τραγουδοῦν μέ πολλή εὐχαρίστησι.
Καί ἡ δικαιολογία γιά τίς παρεκτροπές; «Δέν εἶμαι μοναχός, ἀλλά καί γυναίκα ἔχω καί παιδιά καί τήν φροντίδα τοῦ σπιτιοῦ».
Αὐτό εἶναι πού κατέστρεψε τά πάντα. Νομίζετε ὅτι ἡ ἀνάγνωσις τῶν θείων Γραφῶν εἶναι μόνο γιά τούς μοναχούς. Ἐσεῖς ὅμως ἔχετε περισσότερο τήν ἀνάγκη της. Ὅποιοι ἀγωνίζονται στό κέντρο τοῦ σταδίου καί δέχονται τραύματα καθημερινῶς, αὐτοί ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη ἀπό φάρμακα. Καί πολύ χειρότερο ἀπό τό νά μήν διαβάζετε, εἶναι νά θεωρῆτε τήν ἀνάγνωσι περιττό πράγμα. Αὐτοί οἱ λόγοι προέρχονται ἀπό σατανική παρακίνησι.
Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τόν ἅγιον Ματθαῖον τόν Εὐαγγελιστήν, ὁμιλία Β´, ΕΠΕ τ. 9.
Πηγή: Περιοδικό «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τεῦχος 470, Ἀπρίλιος 2012.
