Ενας βάρβαρος Πέρσης στρατηγός ἔγραψε ἐπιστολή στό βασιλιά τῆς Σπάρτης, τόν Λύσανδρο, μέ τήν ὁποία ἀπειλοῦσε ὅτι, ἄν περνοῦσε στήν ῾Ελλάδα μέ τά στρατεύματά του, θά γκρέμιζε ὅ,τι εὕρισκε ὄρθιο καί θά ἔβαζε φωτιά, ὥστε νά τά κάνη ὅλα στάχτη. Καί ὁ Λύσσανδρος ἀπάντησε ἑλληνικά, μέ μιά καί μόνον λέξι: «῎Αν».
Πράγματι, οἱ ἕλληνες δέν ἀρέσκονται στά πολλά λόγια. Γνωρίζουν νά ἀπαντοῦν μέ ἕνα «ἄν», ἤ μέ ἕνα «ὄχι», ἤ μέ ἕνα «μολών λαβέ» καί μένουν ψύχραιμοι καί ἀπτόητοι μπροστά στίς ἀπειλές τῶν ἐχθρῶν. Καί ὅταν οἱ ἐχθροί ἀποτολμήσουν ἐπίθεσι, ἀπαντοῦν μέ γενναιότητα, μάχονται μέ ἄφθαστο ἡρωϊσμό, χωρίς ποτέ νά ὑπολογίζουν τούς ὑπεραρίθμους ἐχθρούς καί τήν ὑπεροχή τοῦ ἐξοπλισμοῦ των. Μάχονται καί νικοῦν.
Πηγή: Ὅταν θέλης νά ξεκουράζεσαι, τεῦχος 1ο, Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου.
